All tagged Trump
Trump belooft extra importtarieven in te voeren om de Amerikaanse industrie te beschermen. Hij wil verminderde belastingen voor ondernemers. De uitdrijving van miljoenen illegale immigranten. En een verregaande deregulering van het bedrijfsleven en de financiële sector. Dat zijn de vier pijlers van zijn economisch programma. We zullen er economisch allen mee verliezen.
Trump liegt en bedriegt, pleegt zelfs hoogverraad maar hij komt overal mee weg. Zijn electoraat is bereid elk gedrag van hem te accepteren, zijn partij bestaat slechts uit lafhartige jaknikkers en hij werd pardoes opnieuw tot president gekozen. Ik kan slechts vaststellen dat de checks and balances in de VS zoek zijn geraakt en ik vrees dat het heel lang gaat duren voor die weer teruggevonden worden. Recensie door Enno Nuy.
Historicus en journalist Marijn Kruk schreef met Opstand een verkenning van het rechts-radicale gedachtegoed. De strijd tussen moderniteit en antimoderniteit lijkt op die tussen verlichting en contraverlichting. Individu tegenover gemeenschap, autonomie en rationaliteit tegenover de onderwerping aan een zingevende hiërarchische natuurlijke orde. Beweeglijkheid en vloeibaarheid tegenover de overgeleverde traditie. Recensie door Enno Nuy.
De groeiende polarisatie in de Amerikaanse politiek, onder meer aangewakkerd door de radicalisering van de conservatieve basis, legt een cruciaal probleem bloot: conservatief extremisme heeft zich weten te verankeren en is doorgedrongen in beleidsbeslissingen. De meeste Trump-aanhangers (69%) willen nu dat de Bijbel op zijn minst enige invloed zou hebben op de wetten van de VS.
In populistische partijen is geen ruimte voor pluralisme, aldus Müller, de leider bepaalt de koers en de inhoud. Er is ook geen (echte) democratie in populistische partijen omdat de leider een centrale rol speelt. Intern heerst er een autoritaire bestuursstijl. Dissidenten worden kalltgestelt. Populisme is niet onschuldig. Populisten zoeken niet naar constructieve oplossingen om in een pluralistische samenleving er samen het beste van te maken. Integendeel, populisten willen conflicten en tegenstellingen op de spits drijven. – Floris van den Berg
Wat Verhofstadt doet, is gelijkenissen optekenen tussen de doelstellingen van de nazi’s in het Duitsland van 1933 en hedendaagse antidemocratische en rechtsextremistische politieke partijen. In België gaat het om het Vlaams Blok, in Nederland met name om Forum voor Democratie. ‘Extreemrechts wil de natiestaat omvormen tot een identitaire “nationale volksgemeenschap” waarbij het verleden vaak mythische proporties krijgt en men gelooft in een wedergeboorte of renaissance ervan.’ Recensie door Floris van den Berg.
“Hoewel ze spreken van liefde en verbinding, hun narratieven larderen in esoterisch taalgebruik, hun posts opsmukken met spirituele memes over de ziel en het zelf, en kwistig strooien met emoji's van hartjes en bidhandjes, wordt de alliantie tussen conspirituelen met een discours dat bijzonder vijandig staat tegenover de democratie en de grondwettelijke rechtsstaat steeds duidelijker. En die alliantie wordt ook steeds vakkundiger gesmeed. Door conspirituele influencers.” – Eva Vanhoorne
Dirk Verhofstadt is opgelucht bij het nakende vertrek van Amerikaans president Trump en voorspelt ook in Europa een kentering in de extreemrechtse golf die ons de laatste jaren leek te overspoelen. Extremisme is meestal maar van korte duur. Vandaag is het de democratie die zegeviert.
"Waar u ook bent of waar u ook vandaan komt, oorlog is overal... Uw geloof doet er niet toe, uw gedrag doet er niet toe, uw opleiding doet er niet toe, oorlog, oorlog verandert nooit ...Van de hoogste elitaire toppen der beschaving tot de stinkende overblijfselen van de oude wereld, we delen allemaal oorlog.
Wat we nodig hebben zijn leiders als Macron die laten zien hoe we liberalisme kunnen verzoenen met patriottisme, liefde voor het eigene kunnen verzoenen met liefde voor de ander, en daarmee de verbinding bewerkstelligen tussen de Anywheres en de Somewheres. Een verbinding die op dit moment harder dan ooit nodig is, om te voorkomen dat de storm van het illiberale nationalisme in de toekomst misschien nog wel eens harder opsteekt dan dat op dit moment het geval is.
Er zijn al talrijke pogingen ondernomen om beter te begrijpen waarom niet alleen in Europa maar ook in het Verenigd Koninkrijk (zie de Brexit) en de Verenigde Staten (zie de verkiezing van Donald Trump tot president) het populisme recent zo’n opgang heeft gemaakt. Liever dan een zoveelste ‘intellectuele’ analyse te maken, heeft de auteur – zonder stelling te nemen voor of tegen wat zijn gesprekspartners hem vertelden – er voor gekozen te gaan praten met een aantal ‘populistische’ mensen. Recensie door Jan Antonissen.
Dit boek komt op een cruciaal moment in de politieke geschiedenis van de VS, een tijd waarin er inderdaad behoefte lijkt te zijn aan een nieuwe koers en nieuwe ideeën. Of zijn ideeën ook daadwerkelijk aan zullen slaan en een nieuwe generatie Democratische politici zich zal gaan herbezinnen op de te voeren koers, blijft natuurlijk koffiedik kijken. Maar de ideeën van Lilla zullen ongetwijfeld velen inspireren in het extreem gepolariseerde publieke debat dat al decennialang in de VS woedt. Recensie door Gert Jan Geling.
In De nieuwe politiek van Europa schetst historicus Luuk van Middelaar haarscherp hoe de regelfabriek Europa onder invloed van de recente crises – de euro, de migratie, het failliete Griekenland, de Brexit, de oorlog in Oekraïne, de verkiezing van Donald Trump… – noodgedwongen veranderd is in wat de auteur ‘gebeurtenissenpolitiek’ noemt. Deze nieuwe, veel actievere aanpak verschilt wezenlijk van de dagjespolitiek van de bureaucratische regelgeving in Brussel. Recensie door Leo De Haes.
In The Retreat of Western Liberalism probeert Edward Luce een antwoord te geven op de vraag hoe het allemaal zover is kunnen komen. En vooral wat de mogelijke rampzalige gevolgen kunnen zijn van Trumps politiek, zowel in de VS als in de rest van de wereld. Luce vertrekt van zijn jeugd, toen Francis Fukuyama poneerde dat de strijd tussen de ideologieën voorbij was en de liberale democratie gewonnen had. Het einde van de geschiedenis dus, een standpunt dat de auteur ooit deelde. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Wie de huidige toestand van de westerse democratieën met de jaren’30 van de vorige eeuw durft te vergelijken, krijgt de wind van voren. In Over tirannie snoert Snyder de mond van deze criticasters. Het zijn naïeve zielen, aldus Snyder, die denken dat de geschiedenis maar één richting uit kan gaan, de richting van meer democratie en meer vrijheid. Ze vergissen zich deerlijk. De geschiedenis van de twintigste eeuw leert ons dat ‘samenlevingen en democratieën kunnen instorten’. Recensie door Joseph Pearce.
Burgers willen een Europa dat perspectief biedt, vrijheid hoog in het vaandel draagt en deze garandeert. Ze vragen een meer democratisch gecontroleerde en kwaliteitsvollere globalisering. Het is een belangrijke werf waarmee Europa het verloren vertrouwen kan herstellen. De ogen sluiten kan niet. Ten minste als we niet wakker willen worden in een Hobbesiaanse wereld waarin we vanachter eigen grenzen, welvaart en vrede willen behouden. Daarom is het meer dan ooit tijd voor een strijdbaardere open samenleving.
“Builing walls, dividing nations and stopping commerce do not help anyone in the long run, especially the poor and vulnerable.” Clegg koestert een optimistisch wereldbeeld. Hij weigert zich neer te leggen bij het doemdenken dat Europa en de wereld in zijn greep heeft. Clegg geeft ruiterlijk toe dat hij strategische en politieke vergissingen heeft gemaakt als vicepremier, maar hij blijft geloven dat de liberale boodschap dat het enige antidotum is voor het nefaste nationalisme en populisme. Recensie door Dirk Verhofstadt.
In Astana, de hoofdstad van Kazachstan, werd onlangs een conferentie gehouden over Syrië, waar voor het eerst alle betrokken partijen aanwezig waren. Dat die na enkele dagen mislukte, was enigszins voorspelbaar. Maar het meest opvallende feit was dat het initiatief was uitgegaan van Rusland, Turkije en Iran. De Verenigde Staten waren er niet bij, enkel hun ambassadeur was door Rusland uitgenodigd. De Europese Unie ook niet. Dat was ondenkbaar een paar jaar geleden.
Wat vermag iemand als Trump op het wereldtoneel? Is hij slechts een golfslag van de geschiedenis? Of kan hij het hele schip – de liberale rechtsorde – doen kapseizen? De verkiezing van Trump is zonder enige twijfel een onrustbarende gebeurtenis, die zelfs een verstokte vooruitgangsdenker als ik somber stemt over de (nabije) toekomst. De man is een complete onbenul, een megalomane narcist, een rancuneuze en impulsieve driftkikker. Maar hoeveel schade kan hij aanrichten?
Trump staat in de VS niet alleen met zijn kritiek op landen die te weinig bijdragen voor defensie. Ook Hillary Clinton en Bernie Sanders klaagden dat aan tijdens de Amerikaanse voorverkiezingen. En ook Paul De Grauwe zei recentelijk dat de lage uitgaven van de meeste NAVO-landen niet duurzaam zijn. Het is dan ook een terechte aanklacht: landen zoals België hangen voor hun veiligheid bijna volledig af van andere. We liften mee op de inspanningen van landen als de VS en het VK.
