De zelfdenker: Karel van het Reve – Willem Melching

‘Wat gebeurt er als de Sovjetunie plots controle over de Sahara krijgt? De eerste tien jaar gebeurt er niks. Dan is plots al het zand op.’ Het is een Sovjetmop en hij staat niet in dit uitstekende boek van historicus Willem Melching over het politieke en maatschappelijke denken van Karel van het Reve. De zelfdenker: Karel van het Reve is strikt genomen geen biografie, die bestond namelijk al. Het is het verhaal van het politiek denken van Karel van het Reve en het besteedt in de eerste plaats grote aandacht aan diens geloofsafval van het communisme. - Recensie door Jan-Willem Geerinck.

“Groene groei voor een duurzame blauwe economie” door Visara Selimi

Economie en ecologie staan elkaar immers niet in de weg, zoals het in bepaalde hoeken klinkt. Een gezond economisch beleid kan integendeel ook de hoognodige zuurstof geven aan een performant klimaatbeleid. Want om echt groen te zijn, moeten we ook blauw denken. Maar als we van de groene groei echt een liberaal succesverhaal willen maken, dan moeten we kritisch en omzichtig omgaan met deze vernieuwende ideeën. Onze planeet noch onze welvaart zijn immers gebaat bij oneliners en straffe statements.  

Vernietigen - Michel Houellebecq

Ja, vernietiging was het hoofdkenmerk van al die aanslagen maar we worden geen getuige van een Armageddon. Anders gezegd, Houellebecq begint met een uiterst interessant verhaal maar heeft geen idee hoe hij er een eind aan moet breien. De schrijver is snel en gemakkelijk met zijn kritiek maar oplossingen heeft hij ook niet. - Recensie door Enno Nuy

Reason and Religion – Floris van den Berg

Over populatiegroei redeneert Philipse als volgt: hoe meer mensen op aarde, hoe meer CO2 uitstoot en hoe meer en hoe sneller de aarde opwarmt, religie maakt dat mensen zich meer voortplanten, ergo, religie is een obstakel voor de oplossing van het klimaatprobleem. - Recensie door Floris van den Berg

Een ideologisch kompas door Lawrence Vanhove

Binnen exact een maand zal de Liberale Partij een groot congres organiseren dat het orgelpunt moet worden van operatie Liberaal Vuur. Onze voorzitter houdt een vurig pleidooi om een nieuw paradigma voor de liberale partij te creëren. Dit houdt in dat men bij het amenderen moet zorgen dat iedere goedgekeurde stelling uiteindelijk ook een principe vooropstelt die de tand des tijds kan doorstaan.

Het spook van woke – Floris van den Berg

Dit is een buitengewoon nuttig en belangrijk boek, dat in de academische wereld verplichte kost zou moeten zijn. Maar ook daarbuiten is het van het grootste belang dat we ons allemaal realiseren hoe gevaarlijk die moderne vorm van politieke correctheid is, wokisme leidt uiteindelijk tot totalitair gedachtegoed, een wereld waar de vrijheid van meningsuiting een dode letter is geworden, waar de humor is verdwenen, waar de gedachtepolitie het voor het zeggen heeft. Recensie door Enno Nuy.

Liberales Boek van het Jaar 2022: "De wereld red je niet met minder, minder, minder"

Voorzitter denktank Liberales Lawrence Vanhove: "Het is enigszins atypisch dat we eigen kernleden belonen met deze prijs. De keuze werd toch gemaakt in hun voordeel gezien het universele verhaal van de auteurs dermate relevant is voor onze ideologie. De mens is de motor van vooruitgang, en het ecomodernisme moet door liberalen anno 2023 omarmd worden omdat het een oplossing biedt dat strookt met het liberale vooruitgangsdenken. Het ecomodernisme ligt dicht bij ideeën zoals die van liberale denker Johan Norberg of de cognitieve wetenschapper Steven Pinker, en een vertaling ervan naar de praktijkpolitiek moet ook zijn ingang kunnen vinden bij de liberale partij. Het klassiek-groene denken was een stroming eigen aan de groene partij, terwijl ecomodernisme een belangrijke universele aanvulling vormt. Ecomodernisme biedt hier voor liberalen een fantastische opportuniteit."

Afscheid van de handkus – Benno Bernard

Ik denk wel dat je de geschiedenis, de cultuur, de taal van Barnard moet kennen en begrijpen om van zijn proza te kunnen genieten. Een jonger publiek zal hij, vrees ik, niet aantrekken. Dat zij dan maar zo, hoewel … Kortom, ook van deze Barnard heb ik weer ruimhartig genoten, heerlijk om dit alles te lezen. Als toegift krijgt u nog een novelle, door de schrijver roman genoemd, die de titel van het boek draagt: Afscheid van de handkus. – Recensie door Enno Nuy.

Papyrus - Irene Vallejo

Irene Vallejo schreef een erudiet maar vooral schitterend boek! Het schrijfplezier spat van iedere pagina af, geen wonder dat ik hier zo waanzinnig veel leesplezier aan ondervond! Ik ben een verwoed en altoos enthousiast lezer maar ik heb in geen tijden zo’n prachtig boek gelezen. Een echte klassieker, een liefdevolle ode aan de klassieken. – Recensie door Enno Nuy.

Mijn antwoord op Mark Elchardus – Lawrence Vanhove

Tijd om kleur te bekennen: kiezen sociaaldemocraten en zogenaamde inclusieve nationalisten voor een volksgemeenschap, met als logische consequentie raciaal gebaseerde coherentie; of ziet men in dat de liberale democratie, ondanks alle inherente moeilijkheden, nog steeds moreel superieur is. In elk geval, als liberalen moeten we volop strijden tegen de ideeën van Elchardus, zij aan zij met progressieven en gedegen conservatieven. – Lawrence Vanhove.

Populisme ondermijnt de democratie – Floris van den Berg

In populistische partijen is geen ruimte voor pluralisme, aldus Müller, de leider bepaalt de koers en de inhoud. Er is ook geen (echte) democratie in populistische partijen omdat de leider een centrale rol speelt. Intern heerst er een autoritaire bestuursstijl. Dissidenten worden kalltgestelt. Populisme is niet onschuldig. Populisten zoeken niet naar constructieve oplossingen om in een pluralistische samenleving er samen het beste van te maken. Integendeel, populisten willen conflicten en tegenstellingen op de spits drijven. – Floris van den Berg

Rechten voor bomen – Floris van den Berg

Als bomen een vorm van bewustzijn hebben en ze dus op de een of andere manier kunnen lijden, dan vallen ze binnen het criterium van het sentiëntisme (Can they suffer?). Dat heeft dat verstrekkende gevolgen voor onze omgang met bomen en planten. De morele noodzaak is dan niet langer veganisme waarbij er ook schade en leed aan planten wordt gedaan, maar fruitarianisme. Bij fruitarianisme kunnen vruchten of delen van de plant of boom worden genuttigd, zolang de plant als geheel maar intact blijft. – Floris van den Berg

Pleidooi voor de legalisering van drugs – Jef Druyts

Een wettelijk kader creëren voor de productie, verkoop en consumptie van drugs is vooralsnog niet genoeg om de maatschappelijke problemen op te lossen. Legalisering is dus niet dé oplossing. Het is een onderdeel van een bredere visie op een modern drugsbeleid. Bij legalisering dient ingezet te worden op sensibilisering en preventie. Laat nu net dat zijn waar momenteel geen aandacht voor is. Een derde van het budget in het kader van drugsbeleid gaat naar repressie, terwijl de rest gaat naar hulpverlening. - Jef Druyts

Het liberalisme is geen intervidualisme - Victor Schollaert

Het liberalisme maakt intervidualisme mogelijk, maar het is zelf geen intervidualisme. De overheid moet het mogelijk maken dat mensen steun zoeken bij elkaar, maar het mag dat zelf niet afdwingen. Als het liberalisme de premisse aanneemt dat individuen de kracht van de gemeenschap nodig hebben, doet het afbreuk aan de eigenheid van elke mens. Niet iedereen put evenveel kracht uit gemeenschapsvorming. Niet iedereen laat zijn keuzes graag leiden door de belangen van anderen.

Dit is waarom ik altijd geweigerd heb een Vlaams Blokker live te interviewen – Walter Zinzen

“Hou niet op te herhalen dat je niets te maken wil hebben met een partij die echte of vermeende ‘linkse’ leerkrachten de ‘rekening zal presenteren’ als ze eenmaal aan de macht is. Die wel een ‘Marokkanenprobleem’ ziet bij voetbal- en oudejaarsrellen, maar brandstichting in een asielzoekerscentrum niet veroordeelt. Met een partij die media met de naziterm ‘leugenpers’ beschrijft en de bevolking schrik aanjaagt met de naziterm ‘omvolking’. Met een partij die platte broodjes bakt met massamoordenaar Assad en met spijt haar bewondering voor Poetin onderdrukt.”

Ja, wij zijn allemaal interviduen

De dualiteit van vrij te zijn en toch verbonden met anderen is eigen aan mensen. Je kan het ene niet los zien van het andere. We moeten solidair zijn om individuen te kunnen blijven. Met elkaar samenwerken om onze vrijheid te kunnen houden. Een individu alleen is alleen niet opgewassen tegen de bedreigingen van vandaag. Als we elkaar vinden, ons met elkaar verbinden om de individuele vrijheid te beschermen, lukt het wel. Individuen die intermenselijk handelen, of omgekeerd mensen die samenwerken om individuele vrijheid te garanderen: dat is de kern van wat ik intervidualisme noem.

Persoonlijkheid en macht – Ian Kershaw

Kershaw laat zien waarom hij niet geïnteresseerd is in wat men ‘een groots leider’ noemt. Er ontbreekt simpelweg een bruikbare definitie van een groot(s) mens. Wel is hij geïnteresseerd in welke mate de persoonlijkheid van een leider een stempel drukt op zijn of haar handelen. Het zijn immers niet alleen de omstandigheden of de geschiedenis die een mens tot handelen aanzet. De richting die men meent te moeten uitstippelen wordt in belangrijke mate ingegeven door het karakter, de persoonlijkheid van een politicus. Recensie door Enno Nuy.

“Jezus-maria-jozef! Wat voor onmensen denken die neotjeven wel dat wij zijn?” - Vincent Stuer

“Els van Doesburg, aanstormend talent bij N-VA, heeft er nog ‘ergens’ bewondering voor, ongelovigen zoals wij die ‘de nihilistische kilte omarmen’ en ‘het ‘ik’ als maat van alles nemen’ (De Morgen, 23/12). Mensen zoals u en ik, die nooit enige vorm van twijfel binnenlaten, want dat is ‘een typisch christelijke eigenschap’. Wij die enkel met een ‘giftige minachting’ kunnen reageren op al wat de gortdroge ratio overstijgt. Herkent u zichzelf?” – Vincent Stuer