All tagged Hitler
In zijn boek Van kinderwieg tot soldatengraf. Onderwijs en indoctrinatie in Hitlers Duitsland geeft de Nederlandse publicist Kevin Prenger een indringend beeld van de manier en de schaal waarop de Duitse jongeren op scholen en universiteiten, in de Hitlerjugend en de Bund Deutscher Mädel, werden gehersenspoeld en klaargemaakt om zich als toekomstige soldaten en moeders volledig ten dienste te stellen van de Führer. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Roth blijft simpelweg actueel, als je zijn boeken leest zie je voortdurend parallellen met de dag van vandaag. Zijn journalistieke reportages zijn de weerslag van een intelligent waarnemer met een heel goede pen. Roth is een geweldig stilist. En zijn romans zijn zonder uitzondering van een zeer hoog niveau waarbij vooral de sympathie van de schrijver voor de gewone mens opvalt. Recensie door Enno Nuy.
Van Albert Einstein (1879-1955) wordt wel beweerd dat hij in zijn jeugd geen erkenning kreeg, terwijl hij toch briljant was en kreeg hij op zijn oude dag wel erkenning maar was toen niet briljant meer. Het is inderdaad zo dat hij zijn beste werk schreef toen hij nog niet bekend was. Maar Einstein was meer dan een natuurkundige, hij steunde de Joodse zaak hartstochtelijk en was overtuigd pacifist. Recensie door Enno Nuy.
Bas von Benda-Beckmann schreef een gedenkwaardige en indrukwekkende studie. Uitstekend geschreven, ook al zou ik zelf nooit voor deze titel hebben gekozen. Inderdaad, deze familie is geen doorsnee Duitse familie zoals de schrijver erkent maar tegelijkertijd laat deze familiekroniek haarscherp zien voor welke morele keuzes ieder individu geplaatst kan worden wanneer de loop van de geschiedenis ieder van ons onder extreme druk zet om te reageren. Recensie door Enno Nuy.
De duivel in elk van ons is een bijzonder rijk boek waarin Christophe Busch stilstaat bij de uiteenlopende elementen die zorgen voor normalisering en radicalisering van geweld. Het verleden herhaalt zich weliswaar niet, aldus de auteur, maar leren uit het verleden is mogelijk door te kijken naar patronen die vroeger voorkwamen en nu terug zijn. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Het voortdurend beschimpen van de parlementaire democratie, vooral door extremistische politici, het politieke discours herleiden tot een argeloos en kinderachtig spel heeft in de jaren dertig tot oorlog en verderf geleid. We zijn beducht om dergelijke vergelijkingen te maken, maar het boek van Jähner Hoogteroes over het onstuimige Interbellum in Duitsland is een ware “eyeopener”. We hebben bekwame politici nodig die op een geloofwaardige en integere manier de democratische instellingen verdedigen, tegen alle extremen in.
Kershaw laat zien waarom hij niet geïnteresseerd is in wat men ‘een groots leider’ noemt. Er ontbreekt simpelweg een bruikbare definitie van een groot(s) mens. Wel is hij geïnteresseerd in welke mate de persoonlijkheid van een leider een stempel drukt op zijn of haar handelen. Het zijn immers niet alleen de omstandigheden of de geschiedenis die een mens tot handelen aanzet. De richting die men meent te moeten uitstippelen wordt in belangrijke mate ingegeven door het karakter, de persoonlijkheid van een politicus. Recensie door Enno Nuy.
Wat Verhofstadt doet, is gelijkenissen optekenen tussen de doelstellingen van de nazi’s in het Duitsland van 1933 en hedendaagse antidemocratische en rechtsextremistische politieke partijen. In België gaat het om het Vlaams Blok, in Nederland met name om Forum voor Democratie. ‘Extreemrechts wil de natiestaat omvormen tot een identitaire “nationale volksgemeenschap” waarbij het verleden vaak mythische proporties krijgt en men gelooft in een wedergeboorte of renaissance ervan.’ Recensie door Floris van den Berg.
‘Opnieuw schreef Florian Illies een fascinerend boek, ook al waagt hij zich nergens aan wetenschappelijke distantie of een diepgravender analyse. De erotomanie en de vrijgevochtenheid van het interbellum, waarvan ik nog steeds vermoed dat die zich voornamelijk tot de culturele elite beperkte, zijn fascinerend, ook al lijkt mij een dergelijke levenshouding buitengewoon vermoeiend.’ - Recensie door Enno Nuy.
Churchill, op basis van zowel zijn politieke als militaire ervaring van tijdens de Eerste Wereldoorlog, was steeds een fervente tegenstander geweest van al wie probeerde een vredesakkoord af te sluiten met Hitler. De geschiedenis zou hem vlug gelijk geven. Het met veel bombarie aangekondigde vredesakkoord tussen Hitler en de toenmalige Britse premier Chamberlain, werd enkele maanden later reeds letterlijk aan flarden geschoten met de inval in Polen,. Recensie door Mark Bienstman.
Hoe kon de Weimar-republiek in een handomdraai worden weggevaagd en vervangen door ‘het kwaadaardigste regime’ dat de wereld ooit heeft gezien? Benjamin Carter Hett is er zich van bewust dat het antwoord niet voor het oprapen ligt. Hij koos er in De populist daarom voor om geen elke theorie uit te sluiten. Zijn exposé houdt bijgevolg elk antwoord tegen het licht, overweegt de draagkracht ervan en integreert hem vervolgens in de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen van het Duitsland van het interbellum. Recensie door Joseph Pearce.
Zeventig jaar na het einde van de oorlog worstelt Frankrijk immers nog altijd met de herinneringen aan de beproevingen tijdens de bezetting. Waar eindigden de aanpassing en waar begon de collaboratie? Hield la collaboration horizontale ook heulen met de vijand in? Is geweldloos verzet wel echt verzet? Zijn verzetsstrijders helden van la France éternelle of zijn ze verantwoordelijk voor de dood van onschuldige burgers? En werd er genoeg gedaan om de Joden te redden? Recensie door Joseph Pearce.
Over de opvattingen en verwachtingen van de Duitse bevolking voor en tijdens de oorlog schreef de Duitse historicus Nicholas Stargardt het indrukwekkende boek De Duitse oorlog met als ondertitel De Tweede Wereldoorlog door de ogen van burgers en soldaten. Nieuw is dat de auteur de militaire ontwikkelingen duidt aan de hand van brieven, dagboeken, kranten en ooggetuigenverslagen, zowel van soldaten als gewone burgers, van christenen als Joden, van overtuigde nazi’s als tegenstanders van het regime. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Zelfs op het einde van de oorlog, toen de regering in London erg grootmoedig probeerde een spons over het verleden te vegen en aanstuurde op een verzoening en een nieuwe start, was Leopold III zo wereldvreemd door zijn eigen eisen te gaan stellen en van iedereen die hem – in zijn ogen dan toch – verraden had, vergiffenis te eisen. En nog was het niet genoeg. Zelfs tijdens zijn ballingschap in Zwitserland bleef hij koppig elke toenadering en/of poging tot verzoening afwijzen. Recensie door Mark Bienstman.
Hoe stonden de Duitsers tegenover de Jodenvervolging? Kershaw baseert zich hiervoor niet alleen op de nazi-rapporten over de stemming onder de burgers, en publicaties van de Duitse linkse oppositie in het buitenland, maar ook op dagboeken en brieven van en naar het front. Wat voor de Duitsers cruciaal was, was hun materiële toestand. Zolang die goed bleef of verbeterde, genoot het regime alle steun, inclusief de maatregelen tegenover de Joden. Als het minder ging, waren de Joden de verantwoordelijken. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Binet geeft een goed inzicht hoe de moordmachine van de nazi’s langzaam maar zeker op gang kwam en welke belangrijke rol Heydrich daarin speelde. Naar verluidt was Hitler razend toen hij vernam dat zijn trouwe medestander vermoord was. Het toont aan dat Hitler een obsessionele drang had om alle Joden in de door hem bezette gebieden te liquideren, iets wat de medewerkers van Heydrich ook in belangrijke mate gedaan hebben. Als ‘eerbetoon’ aan Heydrich voerden de nazi’s de Endlösung nog verder op. Recensie door Dirk Verhofstadt.
De vader van Joachim Fest heeft nooit toegegeven aan de totalitaire lokroepen die zoveel anderen hadden verleid. ‘De les van de nazi-jaren luidde voor mij: de heersende opinie weerstaan en er niet eens gevoelig voor zijn,’ schrijft Joachim Fest. Hieruit blijkt de innige overtuiging van zijn vader dat geen enkel totalitair systeem deugt. Het verhaal over zijn vader is in die zin een verademing omdat ze haaks staat op de talloze verhalen van Duitsers die zich conformeerden aan het nationaal socialisme. Recensie door Dirk Verhofstadt.
In het voorjaar 1939 bereidt Badenheim, een Oostenrijks vakantieoord, zich voor op het zomerseizoen. De bezoekers zijn joods en de kleine drama’s in het hotel maskeren een aanzwellende dreiging die de gasten niet onder ogen durven zien. Ze zijn zo bevangen door hun triviale, dagelijkse bezigheden dat ieder signaal van hun aanstaande noodlot aan hen voorbijgaat. Het zijn de laatste dagen in een wereld die kort daarna volledig ineen zal storten. Tot dan gaat alles zijn gewone gangetje. Recensie door Dirk Verhofstadt.
In zijn goed gedocumenteerde boek God in de oorlog geeft de Nederlandse historicus Jan Bank een gedetailleerd antwoord op de vraag wat de kerken en de geestelijken al dan niet deden om met hun onmiskenbaar groot moreel gezag een einde te maken aan het enorme bloedbad dat zich in Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog afspeelde. Dit boek is een zoveelste verpletterend bewijs van de onmacht, zelfs onwil, van de kerken in het algemeen en van de paus in het bijzonder, om hun naasten te helpen. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Geschichte eines Deutschen – Die Erinnerungen 1914-1933 van Sebastian Haffner, één van de belangrijkste naoorlogse Duitse schrijvers, is een indrukwekkend boek. Bij zijn overlijden op 2 januari 1999 bleek zich in zijn nalatenschap een nooit gepubliceerd manuscript te bevinden dat in april 2001 in het Nederlands werd vertaald en uitgegeven onder de titel Het verhaal van een Duitser. Het boek leidt ons door het Berlijn van de jaren 1914 tot 1933 zoals beleefd door de eigenzinnige jongeman Haffner. Recensie door Dirk Verhofstadt.
