All tagged onderwijs
In zijn boek Van kinderwieg tot soldatengraf. Onderwijs en indoctrinatie in Hitlers Duitsland geeft de Nederlandse publicist Kevin Prenger een indringend beeld van de manier en de schaal waarop de Duitse jongeren op scholen en universiteiten, in de Hitlerjugend en de Bund Deutscher Mädel, werden gehersenspoeld en klaargemaakt om zich als toekomstige soldaten en moeders volledig ten dienste te stellen van de Führer. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Verantwoordelijk individualisme, toegepast op het tijdperk van Artificiële Intelligentie, zorgt ervoor dat de mens centraal staat. Zo kunnen we een samenleving opbouwen waarin de technologie in dienst staat van vrijheid, verantwoordelijkheid en innovatie, met respect voor onze fundamentele rechten. Het is door het ontwikkelen van kritische en autonome individuen dat we voordeel kunnen halen uit AI en tegelijk een inclusieve samenleving kunnen uitbouwen.
Alle politieke campagnes hebben één cruciaal punt genegeerd: de snelgroeiende digitale samenleving. En dat is jammer. Een functionele digitale samenleving zal België aanzienlijke voordelen opleveren. We maken een digitale revolutie mee. Het is tijd om wakker te worden. Het belang van kunstmatige intelligentie en opkomende technologieën ligt immers in hun vermogen om onze samenleving en economie drastisch te veranderen.
Wie de doelstellingen van het onderwijs ziet, merkt dat men de laatste decennia onderwijs meer en meer is gaan zien als instrument om de problemen van de samenleving op te lossen. Leerkrachten en leerlingbegeleiders, directieleden, schoolpsychologen en orthopedagogen zijn ‘duivel doe het al’. Dat onderwijs een autonome finaliteit heeft, wordt te vaak vergeten.
Mijn kind, slim kind is een zeer waardevol werk dat iedereen uit het onderwijsveld zou moeten lezen. Het is broodnodig in een tijd waarin hardnekkig zoveel pedagogische onzin circuleert. Duyck legt de vinger op de wonde van de achteruitgang van ons onderwijs en aarzelt daarbij niet tegen heilige huisjes te schoppen. Het geheel geeft bruikbare tips, is zeer degelijk wetenschappelijk onderbouwd en bovendien vlot en humoristisch geschreven. Recensie door Astrid Elbers.
Mensen behandelen als loutere slachtoffers van de omstandigheden, infantiliseert en ontmenselijkt hen. Paradoxaal genoeg, als we mensen als morele gelijken behandelen die hun eigen keuzes mogen maken, is de uitkomst daarvan onvermijdelijk sociale ongelijkheid. Meritocratie is de ideale manier om met die paradox om te gaan. Door mensen aan te sporen hun talenten te ontdekken en te ontwikkelen, ontdekken en ontwikkelen ze precies dat wat hen menselijk maakt. Recensie door Astrid Elbers.
“Als het van Vlaams Belang afhangt en de partij samen met N-VA in 2024 een Vlaamse regering kan vormen, dan zullen zowat alle leerkrachten in ons onderwijs op hun tellen moeten passen. VB-voorzitter Van Grieken zei letterlijk dat ze in 2024 'de rekening zullen presenteren aan al die linkse leerkrachten'. De Vlaams Belangjongeren roepen scholieren tegelijk op om 'linkse praatjes in het klaslokaal' te melden op hun website, een kliklijn dus.” - Dirk Verhofstadt
De centrale figuur in het onderwijsgebeuren is niet, zoals thans het geval is, de overheid, ook niet de inrichtende macht, niet de schooldirectie, omdat ze, ondanks alle goede bedoelingen en het jarenlange werk, niet enkel in de onmogelijkheid verkeren om datgene waar ze voor staan, tot menswaardige implementatie te brengen, maar ook omdat die instellingen een politieke agenda hebben dat niet noodzakelijk pedagogisch geïnspireerd is. Het zijn altijd de leerkrachten geweest die het hebben moeten klaar spelen, ondanks die instellingen. Hendrik Vanmassenhove.
Taalkundige Astrid Elbers maakt zich zorgen over de lagere focus op spelling en grammatica in het onderwijs. Sommigen doen correcte spelling af als elitair, maar daar is zij het niet mee eens. “Door minder te focussen op taal worden sociale verschillen weer zichtbaar, terwijl het onderwijs deze verschillen net kon afvlakken.” Lees deze waardevolle bijdrage van onze kersverse redactrice!
Hij was iemand die onverstoorbaar de normen van het vrije denken bleef toepassen op zijn politiek handelen en opvoedingsidealen.’ (p. 134) Gerhard streefde naar wat hij noemde ‘integrale opvoeding’: ‘Hij streefde naar een brede en harmonische ontwikkeling van de intellectuele, lichamelijke en morele vermogens van kinderen.’ Recensie door Floris Van Den Berg
Kinderen kunnen ontroerend direct zijn. Zo liet een paar jaar geleden een zesjarig jongetje in groep 3 zijn klasgenootjes, waaronder mijn kleindochter, weten dat ze allemaal naar de hel gaan, omdat ze varkensvlees eten. Toen hij zeven was weigerde hij in een taallesje het woord ‘kerk’ te schrijven. Hij mocht toen van de meester ‘moskee’ schrijven, hetgeen hij zonder aarzelen deed. Het multiculturele klaslokaal kent vele uitdagingen en kinderen leren respectvol om te gaan met de diversiteit binnen de samenleving is daar één van.
Maar wat voor de enen geldt, moet ook voor de anderen gelden: hebben moslims (of in dit geval moslima’s) het recht hun levensbeschouwelijke overtuiging via hun kledij kenbaar te maken, dan hebben joden, christenen enz. en ja, zelfs atheïsten het recht om hetzelfde te doen. De grondgedachte achter het reglement van het Gemeenschapsonderwijs is net dat we in de problemen terechtkomen als iedereen in de klas, leerkrachten en leerlingen, te allen tijde zijn politieke of levensbeschouwelijke overtuiging begint te afficheren.
De mogelijkheden zijn beperkt, maar de staat heeft wel degelijk een bevoorrechte manier om de liberale democratie actief te promoten en dat is door significant in te zetten op onderwijs, maar dan op echt neutraal onderwijs. Onderwijs is de zwaar onderschatte hefboom waar op een geschoolde manier aan alle (!) burgers, autochtoon en allochtoon, uitleg gegeven kan worden over de feiten rond religie, geloof en samenleving.
Dat mentale pijn veroorzaken door belediging wel mag en fysieke schade toebrengen niet, klinkt paradoxaal, maar het is geen contradictie. Er moet opgemerkt worden dat er binnen het kader van de vrijheid van expressie wel degelijk uitlatingen zijn die schade veroorzaken, zoals iemand ten onrechte beschuldigen, bijvoorbeeld van pedofilie. Ook wraakporno valt mijns inziens niet onder de vrijheid van expressie, maar waar precies de scheidslijn loopt zal in maatschappelijk en juridisch debat uitgezocht moeten worden. Kunstenaars, schrijvers en politici wier werk wordt besproken in de media, lopen constant het risico beledigd te worden. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat een in de ogen van de auteur onterecht negatieve boekbespreking pijn kan doen. En de schrijver van die bespreking had dat heus kunnen voorzien.
De nieuwe media bieden tal van nieuwe mogelijkheden om kennis over te dragen. Waar boeken honderden jaren lang de boventoon voerden in kennisoverdracht, zijn boeken nu maar één kleine speler op de kennismarkt. Met de fotostrip De verrassende verjaardagen komen fotostripauteur Ype Driessen en hoogleraar wetenschapscommunicatie aan de Universiteit Leiden, Ionica Smeets met een innovatief medium om tal van logische, statistische, wiskundige en natuurkundige puzzels en vraagstukken aan een breed publiek te communiceren. Recensie door Floris Van Den Berg
Door het huidig systeem verlaat je als jongvolwassene het leerplichtonderwijs met uitsluitend kennis van de eigen levensbeschouwing. Het gebeurt nauwelijks dat een leerling, althans in het de officiële scholen, de overstap maakt van het ene levensbeschouwelijk vak naar het andere – tenzij dan bij de overgang van lager naar secundair onderwijs. Waarom is het een uitzondering dat een leerling het ene jaar kiest voor katholieke godsdienst om het andere jaar aan te sluiten bij niet-confessionele zedenleer?
Pleitbezorgers voor de leerplichtverlaging werden met de grond gelijk gemaakt, door recent onderzoek aan de UGent... Zijn onderzoeksresultaten zijn te ingewikkeld om in sloganeske verkiezingspropaganda samen te vatten. De term ‘behangpapierkinderen’ kan echter gerust wedijveren met de neologismen van Bart De Wever en legt staalhard een ijskoude realiteit bloot waar de politiek in het algemeen maar liberalen in het bijzonder, niet langer blind voor kunnen blijven…
We vergeten alleen dat geschiedenisonderwijs die feitelijkheid hoort te overstijgen. Herinneringseducatie is meer dan dat. Het gaat om het herkennen van processen die geleid hebben tot omwentelingen. Net zoals de stoommachines aanleiding gaven tot de industriële revolutie, zo leidde een gecultiveerd en geïnstitutionaliseerd antisemitisme, in combinatie met de oorlogsomstandigheden, tot de Holocaust. Het gaat ook om het besef dat wij - in dit land, in deze tijd - over haast ongelimiteerde vrijheden beschikken. Dat we kunnen zeggen en doen wat we willen zonder daarvoor de prijs te betalen.
Onderwijs is de grootste en meest democratische motor achter de sociale mobiliteit. Alleen moeten we af van het ijdele streven naar een voor iedereen, liefst dan nog makkelijk, te halen onderwijslat. Wil die lat nog een lat zijn, dan zal men ze moeten leggen waar ze thuishoort, namelijk op een uitdagend niveau waar bijzondere talenten en capaciteiten ongeremd tot ontplooiing kunnen komen. In een humane samenleving is er geen enkele oneer aan het niet behalen van het hoogst haalbare, in een inhumane samenleving is zoiets geen optie.
Deze week aanhoorde ik een getuigenis over een achtjarig kindje dat op school gepest werd, omwille van het feit dat één van zijn ouders transgender is. Dit is geen alleenstaand geval, een ontzettend hoog aantal jongeren voelt zich niet goed op school omwille van hun geaardheid. Teveel jongeren die met hun homo- of biseksualiteit worstelen, durven nog steeds te weinig uit de kast komen, zichzelf te zijn en ze verstoppen hun geaardheid. Voor deze jongeren is de moeilijke adolescentieperiode nog een pak lastiger.
