All in Boeken
De auteurs van Chef-kok in IG Auschwitz slagen erin hun hoofdpersonages tot leven te wekken zoals in de betere romans. Je hebt echt het gevoel dat je de protagonisten in dit noodlottig maar ook zeer menselijk verhaal hebt leren kennen. Als je zo'n boeken aan het lezen bent, vraag je je plots tijdens andere activiteiten af hoe het nog met die of die zou zijn, tot je je realiseert dat je het over overleden personen hebt die je enkel uit boeken kent.
Ook onder mijn studenten zitten sinds enkele jaren gegarandeerd sjw’s van het type Titania. Als boek is het hilarisch om te lezen, maar in de echte wereld, met inbegrip van de collegezaal, wordt het gevaarlijk, want de kans om gecanceld te worden is niet verwaarloosbaar. Woke is een paard van Troje. Onder het mom van prachtige idealen als gelijkheid en sociale rechtvaardigheid wordt dit paard de universiteiten binnengereden. En dan kan de slachting die canceling heet beginnen. Recensie door Floris van den Berg
Vlakbij een voormalige katholieke kostschool in Canada ontdekte men deze week een massagraf van 215 kinderen, sommigen nauwelijks drie jaar oud. Ze waren omgekomen door ondervoeding en gebrekkige verzorging bij ziektes. Paus Franciscus verklaarde dat hij het ‘triest’ vond, maar weigerde excuses aan te bieden namens de katholieke kerk. Naar aanleiding hiervan publiceren we een recensie van Dirk Verhofstadt van het boek The Case of the Pope van Geoffrey Robertson uit 2010. Nog steeds relevant.
Van Pagee schreef een bevlogen boek over een wreedaard die namens een roofzuchtige onderneming dood en verderf zaaide ter meerdere eer en glorie van een witte koloniserende natie die tot de dag van vandaag niet bereid en niet in staat is om achterom te kijken en in alle oprechtheid te zien en erkennen dat ze nam wat niet van haar was en de oorspronkelijke eigenaren niet alleen beroofde en knechtte maar ook serieuze pogingen ondernam hen in naam van hun christelijke god voorgoed uit te roeien. Recensie door Enno Nuy
Bij elk van die zeven vorsten zien we dat er openlijk of meer bedekt kritiek is van de vorst(en) op de besluiteloosheid van de politici; hun gebrek aan wil om het ‘algemeen belang’ na te streven; de dominantie van de politiek partijen met hun strategische en/of kortzichtige tactische spelletjes. Als rode draad door 190 jaar België zien we enerzijds die politieke verdeeldheid – en in sommige periodes zelfs totale versnippering – en anderzijds de zucht naar een sterke leider (lees: de Koning). Recensie door Mark Bienstman
Bert Cornelis beantwoordt op een boeiende en beeldende manier deze complexe vragen zonder dat het boek ooit saai wordt. Hij slaagt erin om een essentiële periode uit de Belgische geschiedenis tot leven te wekken in een periode waarin mensen lijken te vergeten hoe hard onze grootouders voor democratie hebben moeten vechten. Alleen dat al maakt dit boek meer dan het lezen waard. Een recensie door David Van Turnhout
Geert Mak lijkt in zijn boek ‘Grote verwachtingen’ pessimistisch over de EU. Het lange en onwaardige gekibbel over de Coronabonds, het steeds weer opduikende vaccinnationalisme en de problemen van de EU om haar lidstaten van voldoende vaccins te voorzien, hebben het beeld van een kwetsbare, slecht gestructureerde EU in de ogen van veel burgers eens te meer bevestigd. Toch zijn er intussen ook heel wat positieve dingen gebeurd die dit pessimistische beeld counteren. Kernlid Siebo Janssen bespreekt ‘Grote Verwachtingen van Geert Mak’.
Covid-19 surft op de thermische wind van de klimaatchaos en geeft ons een snelcursus evolutietheorie-in-de-praktijk. Zo bijzonder zijn we niet, behalve misschien op één punt: we beschikken over een geweten. Mooier dan de slotzin van het boek kan ik het niet verwoorden. Recensie door professor Paul Verhaeghe.
‘Hervé Hasquin toont zich pessimist. Volgens hem zorgen onweerlegbare bewijzen en getuigenissen over de fouten van een gedroomd systeem ervoor dat overtuigde aanhangers weliswaar hun geloof erin verliezen, maar dat dit hen niet belet om dezelfde fouten te herhalen en gewoon over te stappen naar een andere utopie. Dat gebeurde met de linkse intelligentsia die in de jaren 60 na de Russische desillusie Cuba, China en zelfs het Cambodja van de Rode Khmer begon te verheerlijken.’ Recensie door Luckas Vander Taelen
Van filosoof en publicist Sebastien Valkenberg (1978) verscheen in maart 2021 het boek Policor in de polder. Hoe politieke correctheid Nederland dom maakt. Met zijn boek hoopt Valkenberg de lezers zodanig toe te rusten dat ze in staat zijn om ‘veelgebruikte redeneringen te herkennen, te zien waar ze kloppen en waar ze spaak lopen’ en dat is nodig, want politieke correctheid vormt een steeds grimmiger bedreiging voor het vrije woord, voor het onderwijs, voor onze samenleving. - Recensie door Martin Harlaar
Adolf Otto Eichmann zag de ondergang van het nationaalsocialisme ras naderbij komen en bereidde zich bijtijds voor op onderduik en vlucht. Hij kreeg daarbij hulp van het Vaticaan en op 14 juli 1950 zette hij voor het eerst voet op Argentijnse bodem. Op 11 mei 1960 werd hij door de Mossad ontvoerd om tien dagen later overgebracht te worden naar Israël. Op 15 december 1961 werd Eichmann door het gerechtshof in Jeruzalem schuldig bevonden en ter dood veroordeeld. Het vonnis werd voltrokken in de nacht van 31 mei op 1 juni 1962. - Recensie door Enno Nuy
Extreemrechts heeft een januskop. Naar buiten uit probeert het Vlaams Belang zich een fatsoenlijk profiel aan te meten met mandatarissen in maatpak die openlijk extreme taal vermijden. Naar binnen toe onderhoudt ze vriendschappelijke contacten met ranzige extreemrechtse organisaties met leden die islamofobe, homofobe, antisemitische en soms neonazistische taal gebruiken. Recensie door Dirk Verhofstadt.
In zijn autobiografie keert Appelfeld naar zijn kindertijd in een klein dorpje in Oekraïne waar hij beschermd opgroeide in een kleine gemeenschap, als kind van verlichte, geassimileerde Joden. Op zevenjarige leeftijd eindigt zijn jeugd als zijn moeder wordt vermoord door de nazi’s en hij samen met zijn vader wordt gedeporteerd naar een concentratiekamp. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Ik kan na het zorgvuldig bestuderen van alle overwegingen die Rozemond in dit boek aandraagt niet uit de voeten met het oordeel van Hannah Arendt over Adolf Eichmann. Zij had op zijn minst de kanttekening kunnen plaatsen dat ze haar oordeel wellicht zou moeten heroverwegen wanneer zou blijken dat de transcripties van de Sassen-interviews volledig overeenkwamen met de authentieke bandopnames. Recensie door Enno Nuy
Wij stellen ons veel te inschikkelijk op tegenover die mensen die uit gebrek aan beschaving de natuur vernietigen. Maar schrijvers kunnen schrijven wat ze willen […], maar als er niets aan natuurbehoud wordt gedaan, dan hebben al die schrijfsels geen enkele zin. Konstantin Paustovski, ‘De oude boswachter heeft gelijk’ (1959) Recensie door Floris Van Den Berg
Niets dan lof voor dit prachtige boek. En ofschoon de tijd dat ik het Russisch beheerste ver achter me ligt, niets dan lof voor de vertaling van Wim Hartog. Je voelt dat hij als geen ander in staat is om dit schitterende werk in de geest van Paustovski om te zetten naar het Nederlands. Wat minder enthousiast ben ik over de bezorger Wim Hartog omdat je na al deze heerlijke literatuur vooral benieuwd bent naar de tekstfragmenten die niet tot deze selectie zijn doorgedrongen. Recensie door Enno Nuy.
Dit boek biedt een schitterend uitzicht op de Franse, zelfs Europese filosofie tijdens de voorbije eeuw. Daarin speelde Sartre onmiskenbaar een belangrijke rol. Maar gewild of ongewild herleidt Lévy de ‘belangrijkste Franse filosoof van de twintigste eeuw’ tot een voetnoot, een steentje in de schoen, of beter nog, een miezerige hobbel in de loop van de geschiedenis. De grote verdienste van Lévy is dat hij Sartre herleidt tot zijn essentie: een dove klokkenluider. Recensie door Dirk Verhofstadt.
De relatief jonge wetenschap van de suicidologie houdt zich dan ook vooral met zelfmoordpreventie bezig. Al dient er nog een hele weg afgelegd te worden in de humanisering van de psychiatrische hulpverlening, lijkt de vraag uit de titel van het boek ‘Van wie is je leven?’ in onze cultuur heel duidelijk beantwoord: van het individu. Met deze bedenking besluit Thomas Macho zijn verhaal over suïcide en hoe dat verhaal in de loop van de jaren is veranderd. Recensie door Jean-Pierre Vanhee.
Joseph Roth had een grondige afkeer van het nationalisme dat Europa in zijn greep had en onderkende al vroeg de gevaren van het fascisme en van de opkomende nazi-beweging. In zijn boek Rebellie, beschrijft hij het lot van Andreas Pul die tijdens de Eerste Wereldoorlog een been kwijtraakte. Hij is trots op zijn regering tot hij bij een benaal voorval in de gevangenis belandt en hij de almacht van het rechtse machtssysteem ervaart. In 1933 ontvluchtte Joseph Roth nazi-Duitsland waar zijn boeken verboden werden. Recensie door Dirk Verhofstadt.
De roman vertelt het verhaal van de Volksduitser Duka of George Kempf uit Kroatië die als gedwongen vrijwilliger of dwangwillige door de SS wordt gerekruteerd en vervolgens in Polen gestationeerd wordt. Snajder schrijft onomwonden over het Poolse antisemitisme, iets waar de huidige machthebbers in Polen allergisch voor zijn, ze ontkennen dat het ooit bestaan zou hebben, wie heden ten dage over Poolse concentratiekampen spreekt wordt vastgezet en veroordeeld. - Recensie door Enno Nuy
