Soms is de goede richting of een kwaliteitsvolle school niet voldoende. Als ik meteen was gestart in mijn geliefde Latijn-Moderne talen had ik wellicht een C-Attest gehaald.
Ik ben een groot voorstander van een krachtige, diverse stad waar voor iedereen een plaats is. Maar een diverse stad kan alleen gedijen als we ook overstemming hebben over wezenlijke kernwaarden die voor ons allen gelden. Voor mensen die deze gezamenlijke kernwaarden niet delen is er geen plaats in een open samenleving als de Nederlandse. Recensie door Martin Harlaar
Het is de combinatie van deze beide zaken die burgerrechtenbescherming totaal op losse schroeven zet. De ernst van de zaak mag duidelijk zijn: Peter Terryn ,alias de Minister van Agitatie, werd tot een boete en gevangenisstraf veroordeeld voor een prent (art. 66) en aansluitend voor feiten (art. 406)die niet hebben plaatsgevonden.
Doorheen de tekst blijkt opnieuw dat onze rechtsstaat fundamenteel een product van het liberalisme is, gelet op de vele liberale beginselen en kernwaarden die erin vervat liggen. Dit maakt het beschermen van onze rechtsstaat inherent tot een liberaal kernproject. De rechtsstaat zal liberaal zijn, of ze zal niet zijn. Recensie door Frederic Heylen
Hillel wordt uitgedaagd om de Thora (de eerste vijf boeken van de bijbel) uit te leggen, terwijl hij op één been staat. Hij neemt de uitdaging aan, gaat op één been staan en zegt: ….
Het zijn niet de moppen die moeten stoppen, het zijn de mensen die er mij voortdurend mee associëren die moeten begrijpen dat er tussen een mop/karikatuur en een individuele mens een groot verschil zit. Dat veronderstelt dus geen censuur van de humor, maar een intermenselijke omgang waarbij mensen aanvoelen wat wel/niet kan.
De achteruitgang van het Frans op school en in onze samenleving werkt verarmend. Plurilinguïsme in onze samenleving is goed voor zowel de persoonlijke als ook geestelijke ontwikkeling van de mens. Het leren van meer talen zet aan tot andere manieren van denken, leert andere perspectieven aan en haalt mensen uit hun eigen comfortzone. Tweede taalverwerving is altijd positief - en misschien zelfs noodzakelijk – voor het bereiken van een open samenleving.
Wanneer men namelijk de regie over leven en dood bij het individu in kwestie weghaalt, ontstaat plots zomaar de vermeende ethische legitimiteit om het leven weg te nemen daar waar het gewenst is (cfr doodstraf) of het van de weeromstuit als hoogste goed voor te stellen, daar waar het ongewenst is (cfr euthanasie).
Zowel in de talige studierichtingen (Lerarenopleiding talen, Taal-en Letterkunde, Toegepaste taalkunde,…) als in de niet-talige studierichtingen (Office-management, Economie, Recht, Communicatie,…) is het taalniveau van de studenten er stevig op achteruit gegaan. Zodanig dat docenten zich in allerlei bochten moeten wringen om toch nog de (brood)nodige leerstof te kunnen behandelen.
We weten allemaal dat een producent niets produceert dat niet verkocht wordt, dat geeft ons als consument een ongeziene macht en controle over alles wat er in de wereld gebeurt.
Als we doorgaan op dezelfde voet hebben we misschien wel net zo goed te vrezen van het klimaatbeleid als van klimaatverandering.
De NMBS wil opnieuw wagons van het type M7 aankopen, waarvan de hoogte van het opstapje niet overeenkomt met de hoogte van de perrons. Dat maakt ze slecht toegankelijk voor personen met een fysieke beperking. De verontwaardiging is dan ook groot
In zijn inmiddels vierde boek over de hoofdstad bezingt en bekritiseert Luckas Vander Taelen Brussel, de stad waarvan hij houdt. Soms leest zijn architectuurkritiek teveel als een echo van Prince Charles die met weinig nuance sprak over elke vorm van moderne architectuur maar even vaak slaat hij spijkers met koppen. Vander Taelen zou Vander Taelen niet zijn als hij de multiculturele problematiek van Brussel niet zou aankaarten.
David Van Turnhout, Koert Van Espen en Magali Feys verzetten zich tegen de opslag van vingerafdrukken door de overheid en tegen de manier waarop de Belgische Federale overheid deze wil verwerken in onze huidige identiteitskaarten. De auteurs verzetten zich echter niet tegen de identificatie door middel van biometrische gegevens zoals vingerafdrukken of een gelaatsfoto, maar stellen veilige manieren voor om dit soort identificatie sluitend en veilig te maken.
Hij was iemand die onverstoorbaar de normen van het vrije denken bleef toepassen op zijn politiek handelen en opvoedingsidealen.’ (p. 134) Gerhard streefde naar wat hij noemde ‘integrale opvoeding’: ‘Hij streefde naar een brede en harmonische ontwikkeling van de intellectuele, lichamelijke en morele vermogens van kinderen.’ Recensie door Floris Van Den Berg