Zijn we erop vooruitgegaan? Of is vooruitgang een bij uitstek westers gekleurd en subjectief begrip? Pinker heeft zijn antwoord klaar: “De meeste mensen verkiezen leven boven dood. Gezondheid boven ziekte. Vrede boven oorlog. Veiligheid boven gevaar. Vrijheid boven onderdrukking. Gelijke rechten boven discriminatie. Kennis boven onwetendheid. Al die dingen kunnen worden gemeten. Als ze zijn toegenomen in de tijd, dan is dat vooruitgang.” Recensie door Mark Bienstman.
Doorheen het boek leren we Franzen kennen als een fanatieke ‘vogelspotter’, wat impliceert dat hij een geduldige, maar toch ook een gedreven observator is. Dit observeren doet hij trouwens minstens even goed als het niet om vogels gaat. Door de verschillende fases in zijn leven, brengt hij ons telkens weer op andere plaatsen, bij andere mensen of bij andere onderwerpen, en deelt hij met de lezers zijn kritische, soms louter esthetische bespiegelingen rond dat moment. Recensie door Mark Bienstman.
Het waargebeurde verhaal van COLETTE begint wanneer ze als simpel plattelandsmeisje rond 1900 als jonge bruid van de beroemde, maar berooide schrijver Henri “Willy” Gauthier-Villars haar entree maakt in de Parijse high society. Verveeld met haar nieuwe bestaan schrijft ze dagboeken vol met haar seksuele fantasieën, die uiteindelijk onder Willy’s naam gepubliceerd worden als de novellereeks Claudine. De sensuele verhalen zijn een hit, en Willy en Colette groeien uit tot het bekendste koppel van Frankrijk. Tot Willy haar op een dag verraadt.
Het begin van de 18e eeuw, Engeland is in oorlog met Frankrijk. Desondanks beleven eendenraces en het eten van ananas hun hoogtijdagen. De broze koningin Anne (Olivia Colman) zit op de troon. Haar goede vriendin Lady Sarah (Rachel Weisz) regeert in haar plaats over het land en draagt tegelijkertijd zorg voor Anne’s slechte gezondheid en haar woedeuitbarstingen. Als de nieuwe dienares Abigail (Emma Stone) arriveert, raakt Sarah onder de indruk van haar charme. Wanneer Sarah, Abigail onder haar vleugels neemt, ziet Abigail een kans om weer terug te keren in de aristocratische kringen.
De eeuw van de vrouw. Hoe feminisme ook mannen bevrijdt werd door de Liberales-jury verkozen tot Liberales Boek 2018. De jury prijst Alexander De Croo voor het feit dat hij met 'De Eeuw van de Vrouw' feminisme als thema op de maatschappelijke en politieke agenda plaatst. In de afweging tussen thema’s wordt feminisme heden ten dage wat aan de kant geduwd, maar samen met Alexander De Croo ziet de jury feminisme als een van de belangrijkste werkthema’s om tot een meer liberale samenleving te komen.
Vraag aan 100 mensen of de extreme armoede in de wereld gedurende de laatste 20 jaar is gestegen of gedaald en een grote meerderheid antwoordt dat die is gestegen. De cijfers zijn nochtans spectaculair: volgens de Wereldbank is extreme armoede in de wereld (gedefinieerd als minder dan 2 dollar per dag gedurende de laatste twee decennia nooit zo snel gedaald in de wereldgeschiedenis. We zien de wereld dus met een sterk gekleurde bril waarin donkere tinten domineren.
Homoseksuele onreinheid en transgenderisme zijn niet slechts zondig in zichzelf. Ook degene die dat goedkeurt is zondig. De ware christen moet die mening hebben. De discussie daarover mag niet gevoerd worden: wie deze opent is zondig. Verander het woord 'christen' voor 'moslim' en de tekst had zo van aanhangers van IS, de Taliban of de Moslimbroederschap kunnen zijn geweest. Maar wat moeten homoseksuelen of transgenders dán doen? Ook daarvoor hebben de ondertekenaars een oplossing.
Othman heeft geen hoge pet op van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) uit 1948. Deze verklaring ademt de geest van het Westerse individualisme. De utopische verwoording werd door de opstellers met de voeten getreden in de koloniale landen waar zij de baas waren. Mensenrechten kunnen echter niet de basis zijn voor maatschappelijke eenheid, omdat ze voorbij gaan aan de identiteit van burgers. Identiteit kan een ‘tikkende tijdbom’ zijn in de samenleving. Recensie door Jart Voortman.
Dit boek is een bundeling van twaalf voordrachten (lectio magistralis) die de Italiaanse schrijver, taalfilosoof en semioticus Umberto Ecco jaarlijks gaf of zou geven op het beroemde cultuurfestival La Milanesiana tussen 2001 en 2015. Elke lezing is te beschouwen als een op zich staand essay, alhoewel Eco in sommige jaren verder bouwt op zijn vroegere bijdrage(n). De lezer hoeft het boek dus niet in één ruk uit te lezen, hoewel de kwaliteit van wat wordt voorgeschoteld daar ruimschoots toe aanzet. Recensie door Mark Bienstman.
Over Mohammed en het ontstaan van de islam schreef Marcel Hulspas een bijzonder lijvig boek. Wie was Mohammed? Wat was zijn boodschap? En hoe kon de islam zich in zo korte tijd zo enorm verbreiden? De auteurs schetst een genuanceerd beeld van de Profeet en de toenmalige wereld. Aan de hand van islamitische en niet-islamitische bronnen en de oudste biografieën over hem laat Hulspas zien dat Mohammed onderdeel uitmaakte van een brede religieuze hervormingsbeweging in Arabië. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Gisteren overleed de Israëlische schrijver Amos Oz aan kanker. Hij was een van de oprichters van de Israëlische vredesbeweging 'Sjalom Achsjav' en een prominente voorvechter van een twee-staten-oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. Amos Oz werd vooral bekend door zijn autobiografie Een verhaal van liefde en duisternis, een van de mooiste boeken in de wereldliteratuur waarmee de auteur een plaats verkreeg in het pantheon van de allergrootsten. Hierna volgt mijn recensie die ik in 2006 schreef.
De kernleden van Liberales wensen u en uw geliefden prettige feesten en een gelukkig nieuwjaar.
Dat de warmste week voor het grootste deel in het teken staat van Jemen is een mooi, warm en menselijk gebaar. We kunnen hen misschien geen fonkelend eindejaar bezorgen, maar de giften kunnen voor veel mensen wel echt een verschil maken. Alle beetjes helpen en elke ondersteuning die we aan mensen kunnen bieden, is goud waard. Nu is het alleen nog wachten op eenzelfde warme gift van Europa. Humanitaire en ontwikkelingssteun is inderdaad noodzakelijk, maar met geld alleen kan je helaas geen vrede kopen.
Volgens Scheffer mogen we niet vergeten dat het hele idee van ‘de wereld één dorp’ in feite slechts voor een heel kleine minderheid van de bevolking een realiteit is. Zelfs hier in onze Westerse wereld speelt voor 80% en meer van de bevolking het leven zich af in een relatief kleine cirkel, nog quasi letterlijk en figuurlijk rond de kerktoren. Dus alles wat veraf ligt, is voor de meesten onbekend en voedt dus gemakkelijk een gevoelen van angst of bedreiging. Recensie door Mark Bienstman.
In 1976 was ze op grond van haar patriottische overtuiging als spion voor het Directoraat Politieke Recherche gerekruteerd. Ze infiltreert in zionistische organisaties, de Internationale School voor Journalistiek en in kringen van Hongaarse emigranten en tegenstanders van de communistische dictatuur. Drie jaar later wordt longkanker haar fataal. Eerst dertig jaar na haar overlijden ontdekt András Forgách dat zijn moeder jarenlang voor het regime spioneerde en verklikte. Recensie door Joseph Pearce.
Dat filosofie niet alleen verheldering is maar ook verduistering, bleek weer eens toen ik me met toenemende ergernis worstelde door Dwalen in het antropoceen (2017) van Denker des Vaderlands, René ten Bos. Nooit eerder heb ik uit pure ergernis met mijn markeerpen gekrast op de laatste pagina’s. De reden dat ik aan het boek begon, is dat ik milieufilosoof ben en dat populair-filosofische boeken over dat onderwerp mijn interesse hebben. Ik ben teleurgesteld en boos. Recensie door Floris van den Berg.
Op 7 februari 2019 huldigen wij het Liberales Boek 2018, op de shortlist:
‘De eeuw van de vrouw’ – Alexander De Croo
‘Red de democratie’ – Manu Claeys
‘De ontmanteling van de democratie’ - Marcel Ten Hooven
‘Thorbecke Wil Het’ - Remieg Aerts
‘De Olijke Atheïst’ - Floris van den Berg
De vrienden Mirko en Manolo wonen in een grauwe voorstad van Rome. Ze delen vrijwel alles: sigaretten, pizza’s en dromen over vrouwen, seks en geld. De realiteit is echter minder rooskleurig; Mirko en Manolo leven allebei in armoede. Na een noodlottig ongeval komt het tweetal in aanraking met de lokale maffia. Deze connectie biedt een gateway naar snel geld. Echter raken de vrienden al snel verwijderd van hun oude leven: beiden belanden in een lastig te ontsnappen spiraal van geweld en duisternis, met alle gevolgen van dien.
Zowel de gele hesjes als de crisis over het VN Migratiepact zijn symptomen van het wankele draagvlak en het onvermogen van de huidige politieke instellingen om de bevolking een hoopvol toekomstperspectief te bieden. Terwijl de globale mogendheden, de VS, Rusland en China, de grenzen van elkaars macht en invloedssfeer aan het aftasten zijn, brokkelt de Europese eenheid, door angst beroofd van haar wilskracht, verder af, en winnen extreem linkse en rechtse krachten aan stootkracht.
De scheiding tussen Kerk en Staat is hier quasi onbestaande en, volgens de meeste strekkingen binnen deze ideologie, zelfs niet toegestaan. Werkelijk elke stap in het sociale, economische of culturele leven van een moslim wordt bepaald door wat de Koran, en alle daarvan afgeleide voorschriften, opleggen. Ruimte voor interpretatie, laat staan voor kritische bedenkingen – is er nauwelijks. Dat zoiets nefast is voor de creativiteit binnen een gemeenschap moge duidelijk zijn. Recensie door Mark Bienstman.
