All in Boeken

Progressive capitalism - David Sainsbury

De globalisering is een feit. Het heeft geen zin om hier de kop in het zand te steken. Het is beter om de kansen te benutten die de globalisering biedt. Dit vereist wel hard werk en een bestendig werken aan de sterktes en de zwaktes van de eigen economie, maar landen kunnen nog altijd hun economisch lot in eigen handen houden door die sectoren uit te pikken waarin er kan worden uitgeblonken. Hierbij is de taak voor de overheid, als facilitator en coördinator, niet onbelangrijk te noemen. Recensie door Lieven Monserez.

Democratie en terreur - Frank Buijs

Niet alle moslims zijn extreem, dat moeten we steeds voor ogen houden. Maar we mogen niet, omwille van de goede vrede, toegevingen doen op datgene waarvoor we al eeuwen strijden, namelijk de ontvoogding van de mens, het zelfbewustzijn, het individualisme en de individuele vrijheid. Wie daar op toegeeft begeeft zich op een hellend vlak. Waardoor we sneller dan we zelf willen zouden kunnen afglijden naar toestanden die we zelfs in onze ergste nachtmerries onszelf niet toewensen. Recensie door Dirk Verhofstadt.

Wanneer de feiten veranderen - Tony Judt

In 2010 overleed de Brits-Amerikaanse historicus en essayist Tony Judt. Sindsdien verschenen verschillende postume publicaties. Wanneer de feiten veranderen is daarvan het orgelpunt: een imposante essaybundel die getuigt van Judts intellectuele veelzijdigheid. Het einde van de Koude Oorlog, het failliet van de EU, de teloorgang van de welvaartsstaat, het moreel verval van de Israëlische politiek, de blijvende actualiteit van Camus. Deze en nog veel meer onderwerpen bestrijkt Judt met een buitengewone, hem typerende, helderheid. Recensie door Alicja Gescinska.

Een land zonder grenzen - Nir Baram

Al in het eerste hoofdstuk stelt de Israëlische schrijver Nir Baram vast dat de meerderheid van de Israëlieten, ook de vredestichters, niet bereid is om 1948 vanuit Palestijns perspectief te zien. En in zijn nawoord haalt hij de toenmalige Israëlische premier Barak aan die na het mislukken van het Camp David overleg opmerkte: “Ik kwam hier om over 1967 te praten en Arafat had het over 1948”. Een zin die als geen andere het fundamentele onbegrip tussen beide zijden van dit conflict blootlegt. Recensie door Enno Nuy.

Het Arabische kruitvat - Mark Heirman

Dit indrukwekkende boek kan het best in één krachtige zin van de auteur zelf worden samengevat: “terroristische organisaties zijn oorlogskinderen”. Want dat is precies wat de auteur in dit boek probeert te achterhalen: waar liggen de ware oorzaken van het recente terrorisme zoals we dat niet alleen hier in het Westen, maar vooral in het Midden-Oosten hebben gekend en nog steeds kennen. Zijn vertrekpunt is dat “de Islam” niet (of toch zeker niet alleen) als schuldige kan worden aangewezen. Recensie door Mark Bienstman.

De geschiedenis van de Joden - Simon Schama

Schama reist met zijn protagonisten naar alle continenten. En wat blijkt? Enkel in China ondervonden Joden geen discriminatie. Voorts dwaalt de lezer door menig Joodse wijk of getto in menig christenland of moslimland. Het zijn fonkelend frisse beschrijvingen. Schama is een subliem verteller die mede dankzij zijn ervaring als televisiemaker van documentaires voor de BBC zijn impressies van het dagelijkse reilen en zeilen van de Joden in een luisterrijke taal en een bevlogen stijl weet om te zetten. Recensie door Leo de Haes.

Een hart voor de wereld - Dirk De Schutter

Politiek, economie maar ook filosofie worden doorgaans beoefend, becommentarieerd en gestuwd door mannen. De standpunten van vrouwen worden over deze thema’s nog steeds niet als vol beschouwd. Elk politiek boek begint bij Pericles en eindigt met Francis Fukuyama. Elk economisch boek begint bij Adam Smith en eindigt bij Joseph Stiglitz. En elk filosofisch boek begint bij Socrates en Plato en eindigt met Noam Chomsky of Slavoj Zizek. En toch waren en er heel wat vrouwen die hun stempel drukten en drukken op ons politiek, economisch en filosofisch denken. Recensie door Dirk Verhofstadt.

De H is van Havik - Helen Macdonald

Beschavingen komen en gaan, maar roofvogels veranderen niet, schrijft Macdonald. De roofvogel lijkt ui geëvolueerd, een reliek uit het begin der tijden, onveranderd in de laatste paar duizend jaar. En Helen Macdonald beschrijft hoe ze verslaafd raakte aan het haviken en prijst zich gelukkig dat ze deze verslaving opliep. Dat is de loer; daarom verliezen we ons, wanneer we overmand zijn door pijn en verdriet, in drugs, gokken of drank, in verslavingen die de geknakte ziel bij de kraag vatten. Recensie door Enno Nuy.

Zijn we gék geworden - Ulla Berkéwicz

Fundamentalisten hebben vijanden nodig. Dat is een centrale gedachte in het essay Zijn we gék geworden van de Duitse schrijftser Ulla Berkéwicz. Het is een bijzonder harde analyse van het hedendaagse fundamentalisme dat opgang maakt binnen de drie monotheïstische godsdiensten. De wereld globaliseert, of we dat nu leuk vinden of niet, maar sinds 9/11 zijn de wegen naar de toekomst uiteen gegaan. De profeten van het ‘ware’ geloof hebben opnieuw de macht in handen en sturen de gelovigen in de frontlinie. Recensie door Dirk Verhofstadt.

Onrust. Het leven van Jacob Israël de Haan - Jan Fontijn

In Onrust buigt de biograaf en literatuurcriticus Jan Fontijn zich over het leven van een man die voortdurend opschudding en controverse zou veroorzaken. Fontijn had geen betere titel kunnen kiezen. De Haan was niet alleen dichter, romanschrijver, socialist, jurist, journalist, intellectueel, polemist, Jood, homoseksueel en allround luis in de pels, hij was tevens een man die constant zweefde tussen levensdrift en doodsdrift, en die vrank en vrij de grenzen van zijn geestelijke en fysieke mogelijkheden en beperkingen aftastte. Recensie door Joseph Pearce.

De Schotse marsen - Rory Stewart

Wie, zoals ik, belangstelling heeft voor The Perfid Albion of de eilandengroep ‘in splendid isolation’, doet er goed aan De Schotse Marsen van Rory Stewart te lezen. Stewart is Lagerhuislid voor de Conservatieven, als vertegenwoordiger van een district in Cumbria, de streek die we beter kennen als The Lake District. Maar dit ronduit fascinerende boek reikt veel verder dan de nationale geschiedenis van het land dat we nu vooral kennen van de Brexit. Recensie door Enno Nuy.

Verzet! Pleidooi voor communisme - Gustaaf Peek

Dit boek(je) – eerder een pamflet – probeert de lezer warm te maken voor de ‘zegeningen’  van het communisme. Via een oppervlakkige opsomming van al de vermeende zwakheden  van het kapitalisme, worden eerst al de kwalen  van ons huidig “systeem” beschreven, om dan te komen tot de centrale vraag: “Waarom heeft democratie  het aan kapitalisme  inherente machtsverschil nog niet opgelost?” Helaas zijn de opgesomde oorzaken al even oppervlakkig  als de analyse van de beschreven kwalen. Recensie door Mark Bienstman.

Verlichte kost - Rik Peters

‘Obesitas is gevaarlijker dan terrorisme’, zo citeert wetenschapsjournalist Rik Peters de Amerikaanse hoogleraar gezondheidsrecht Lawrence Gostin. Dat is een interessant perspectief. Bij terrorisme is de vijand de ander; bij obesitas ben jezelf de vijand. Obesitas is het geval van heel veel foute voedselkeuzes. Zoveel tijd en geld en aandacht als er wordt besteed aan terrorisme, zo weinig aandacht aan hoe wij eten en de gevaren van voedsel. Recensie door Floris van den Berg.

Niets is waar en alles is mogelijk - Peter Pomerantsev

In de jaren’70 waren de ouders van Pomerantsev uit de Sovjet-Unie naar Londen uitgeweken, op de vlucht voor een communistisch regime dat geen enkele oppositie duldde. In 2006 vertrok hun zoon naar Moskou om bij het amusementskanaal TNT televisie met een positieve boodschap te maken. Negen jaar later werd hij door Ostankino benaderd met de vraag of hij voor hen wilde werken. Ostankino is het televisiecentrum, ‘de stormram van de propaganda van het Kremlin’. Pomerantsev weigerde het aanbod. Recensie door Joseph Pearce.

De haan van Asklepios - Ludo Abicht

In dit Pleidooi voor een positief atheïsme houdt Ludo Abicht een pleidooi voor een postreligieuze en seculiere samenleving, maar waarin religies hun eigenheid kunnen behouden. Het klopt dat gelovigen bereid zijn om hun eigen waarheid opzij te schuiven, maar niet de religieuze leiders. Zij zullen nooit aanvaarden dat mensen hun ethische normen baseren op de rede. In die zin is dit boek een verdienstelijke poging om rede en geloof met elkaar te verzoenen, maar biedt het geen overtuigende oplossing voor een harmonieuze multireligieuze samenleving. Recensie door Dirk Verhofstadt.

De akker en de mantel - Hafid Bouazza

Bouazza is verontwaardigd en boos over het onnodige leed en onderdrukking die door de islam plaatsvindt: ‘Dat verschrikkelijke gebrek aan empathie, die bekrompenheid. Je ziet hieraan ook heel goed dat religie mensen letterlijk terugvoert naar de achterlijkheid.’ Hij verhaalt een persoonlijke anekdote: ‘Toen ik nog in Gorinchem woonde, kende ik daar een moslim die zijn ramen met kranten had bedekt, zodat zijn vrouw niet naar buiten kon kijken en niet van buiten naar binnen.’ Recensie door Floris van den Berg.

Heraus professoren - Guy Schrans

Guy Schrans, emeritus-professor van de UGent en gewezen liberaal politicus, verdiepte zich in de levensverhalen van Joodse juristen-professoren die onder druk van de nazi’s het land ontvluchtten en toevlucht zochten in het Verenigd Koninkrijk. Het resultaat is een uitstekend boek. Heraus, professoren telt slechts 95 pagina’s, maar daarin wordt de lezer geconfronteerd met heel wat persoonlijke ellende, maar ook met hun historisch belangrijke bijdrage aan de Britse en internationale rechtsleer. Recensie door Hendrik Vanmassenhove.

Paddenkoppenland - Luc De Vos

In Paddenkoppenland schreef Luc De Vos een kroniek van de voorbije 50 jaar. Hij leverde een roman af die getuigt van een opmerkelijk observatievermogen en betoverende vertelkunst. Een halve eeuw bracht ons van de laatste stofjassen, dikke gouden ringen, Franse voornamen, rondtrekkende handelsreizigers en bakkers met hondenkarren, over de eerste badkamers en televisies, tot de huidige tijd. Reizen kan zonder fysieke inspanning maar mensen zijn hun geworteldheid met plaats en herkomst kwijtgespeeld. Recensie door Claude Nys.

Hemelbestormers - Tim Whitmarsh

In brede kringen wordt aangenomen dat het atheïsme een product is van de Verlichting die vanaf de 17de en nog meer in de 18de eeuw doorbrak in Europa. Doorgaans verwijst men naar denkers als Spinoza, Baron d’Holbach, Denis Diderot en Claude Helvétius. Het atheïsme is echter al veel ouder. De overtuiging van mensen dat er geen goden of bovennatuurlijke machten bestaan, situeert zich al in de klassieke oudheid. Het begrip atheïsme heeft trouwens een Griekse herkomst. Recensie door Dirk Verhofstadt.

Duitsland heeft me nooit met rust gelaten - Thomas Mann

Dat Thomas Mann overtuigd was van het criminele en immorele karakter van het nazi-regime lees je als een rode draad doorheen zijn dagboekaantekeningen. Regelmatig verwijst hij naar de radioboodschappen die hij in het Duits via geallieerde zenders naar zijn landgenoten stuurde. Via de BBC-radio sprak Thomas Mann de Duitsers tientallen keren in zijn moedertaal toe met de openingszin ‘Deutsche Hörer’ (‘Duitse luisteraars’). Op 27 juli 1942 sprak hij over de massale moordpartijen op de Joden in het oosten. Recensie door Dirk Verhofstadt.