All tagged dierenrechten
‘De grootste verspilling van onze tijd is de verspilling van talent. Er zijn miljoenen mensen die de wereld een betere plek zouden kunnen maken, maar dat niet doen. Mensen die vastzitten in zinloze of gewoon schadelijke banen. Er is een tegengif voor dat gevoel van leegte; het heet morele ambitie,’ aldus historicus en schrijver Rutger Bergman, en hij heeft overschot van gelijk. Dit geweldige boek moet breed gelezen worden. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Groen liberalisme benadrukt de noodzaak van een nieuwe benadering in onze interactie met de natuur. Het sentiëntisme herinnert ons aan onze verantwoordelijkheden voor zowel directe als langetermijneffecten van onze handelingen. Bij het ontwikkelen van projecten zoals windmolenparken is het essentieel om zorgvuldig de voordelen af te wegen tegen de potentiële schade. Onze beslissingen moeten worden geleid door principes van vrijheid en rechtvaardigheid, rekening houdend met de rechten van alle betrokkenen.
“De recalcitrantie van mijn filosoferen is erin gelegen dat de meeste mensen het niet met mij eens zullen zijn of het er misschien deels mee eens, maar geen lor geven om de consequenties die een bepaalde conclusie voor hun levensstijl heeft, zoals veganisme of het stoppen met vliegen,” schrijft filosoof Floris van den Berg. Dat is al even slikken, want hoezeer ik de auteur bewonder om zijn rechtlijnigheid en consequent denken, toch ben ik geen veganist en soms neem ik het vliegtuig. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Cruciaal in dit manifest is het uitbreiden van de morele cirkel naar alle levende en voelende diersoorten, nu en in de toekomst. Wie daar niets tegenin kan brengen, zal de meeste van de hier geschetste gevolgtrekkingen moeten aanvaarden. Anders gezegd, het morele appel dat van den Berg hier etaleert is nauwelijks weerlegbaar en wie daaruit de consequentie trekt zal zichzelf moeten confronteren met de noodzaak van (morele) zelfbeheersing. Recensie door Enno Nuy
Hoewel het verbod op de rituele slacht met name een overwinning is voor het secularisme, is het ook een zeer kleine overwinning voor niet-menselijke dieren. We weten niet van alle dieren of zij kunnen lijden. De keuze van de Vlaamse regering om slechts gewervelde dieren te beschermen tegen onbedwelmd slachten komt voort uit het besef dat zij gevoel hebben. Gewervelde dieren hebben een centraal zenuwstelsel en kunnen daardoor lijden.
De draagkracht van het ecologisch systeem heeft een maximum. De impact die wij mensen op dat systeem hebben neemt toe doordat enerzijds de wereldbevolking schrikbarend blijft groeien en anderzijds de ecologische voetafdruk blijft toenemen. We zitten als mensheid in de Titanic en koersen af op de ijsberg waar wetenschappers ons voor waarschuwen. Ondanks de vele mooie initiatieven en ideeën voor een duurzame wereld zitten we gevangen in een politiek-economisch systeem dat gebaseerd is op uitbuiting van het ecosysteem van planeet Aarde.
Waar de vleeseter anno 2018 tenminste verwacht dat slachten “humaan” gebeurt, blijkt dat slachters niet altijd in het bezit zijn van de vereiste vakbekwaamheidsbewijzen. Dat brengt ernstige welzijnsschendingen met zich mee. Het komt meermaals voor dat dieren in zo'n volle hokken staan dat zij niet kunnen bewegen of niet eens kunnen gaan liggen. Soms kunnen zij niet naar de waterbakken lopen of zijn er niet eens waterbakken aanwezig.
Ik geef een voorbeeld van Bruers innovatieve, scherpe, glasheldere en originele denken. Liberalen betogen dat je alles mag doen zolang je anderen maar geen schade berokkent. Hier stemt Bruers mee in (al noemt hij zich (nog) geen liberaal). Maar, zo betoogt hij, jouw individualiteit verandert door de tijd heen. Jij bent nu een heel ander persoon dan toen jij een kleuter was. Dat betekent dat als je nu acties onderneemt die op de lange duur schadelijk zijn, jij die andere persoon die jij zelf bent, schaadt. Recensie door Floris van den Berg.
In 2017 besliste ik na het zien van choquerende beelden uit een varkensslachterij om enkel nog in het weekend vlees te eten, dat scheelt een mishandeld varken per jaar. Sindsdien eet ik ook enkel nog duurder en lekkerder vlees. Door de vetgemeste rommel aan ons te laten voorbijgaan, creëren we mogelijkheden om de hele sector om te gooien. Want schaarser en duurder vlees geeft de wetgever ruimte om te zorgen voor kweekomstandigheden die wél verbetering met zich meebrengen.
Reflecterend over een landschap kun je je afvragen: is dit een landschap dat bijdraagt aan de ecologische crisis, of is dit een landschap dat duurzaam is? Nederland als geheel is een land dat een onevenredig groot aandeel in de mondiale ecologische crisis heeft doordat de ecologische voetafdruk van Nederland 3,6 aardes is. Dat wil zeggen dat als alle mensen op aarde zouden leven als de gemiddelde Nederlander, dat er dan 3,6 planeet aardes nodig zijn. Er is geen duurzaamheid in Nederland.
De zuivelindustrie is enorm milieuvervuilend. De ecologische voetafdruk van zuivelproducten is groot. Dierenleed is endemisch voor de sector. Er is een groot gevaar van zoönose ziektes – ziektes die van dier naar mens over kunnen springen. Kortom: zuivel en vlees zijn producten die we niet nodig hebben en die meer lasten dan lusten opbrengen.In Boerenbloed laat Kees Kooman betrokkenen aan het woord over de zuivelindustrie. Recensie door Floris van den Berg.
Onze relatie met de dieren is een moreel echec. Het dierenleed en het doden van dieren is op grote schaal geïndustrialiseerd maar het veroorzaakt geen enkele ethische scrupule bij het gros van de mensen. Filosoof Stijn Bruers typeert deze omgang met dieren als Het dierendebacle. Bruers is fysicus, moraalfilosoof en mens-, dier- en milieuactivist. Zijn centrale stelling is dat: ‘Onze vlees consumptie is een morele mislukking, een debacle van ons mededogen.’ Recensie door Floris van den Berg.
Een consequente ethiek met betrekking tot dieren is niet eenvoudig, zo blijkt uit We aaien ze, we haten ze, we eten ze van de Amerikaanse psycholoog Hal Herzog. Hij bestudeerde de relaties tussen mens en dier, en ontrafelt op een overtuigende manier onze vaak tegenstrijdige attitudes tegenover andere levende wezens die we soms koesteren en liefhebben, maar ook vrezen, doden en opeten. Zo bezitten miljoenen mensen een huisdier die ze met de beste zorgen behandelen, maar tegelijk eten ze massa’s vlees. Recensie door Dirk Verhofstadt.
