All tagged ongelijkheid
Een vaak voorkomend verwijt die de degrowthbeweging over zich heen krijgt, is dat ze een utopie nastreeft. In dit stuk wil ik het omgekeerde beweren. De degrowthbeweging streeft een mysantropische dystopie na die met hoge waarschijnlijkheid in een maatschappelijke ravage zou uitmonden. In dit stuk gaan we op zoek naar de fantoompijnen van het degrowthspook.
De schrijvers stellen dat de wereld van de jager-verzamelaars gekenmerkt werd door gedurfde sociale experimenten en ook is het een misvatting dat landbouw zou hebben geleid tot ontstaan van privé-eigendom. Waar Hobbes ervan uitging dat de mens tot het kwade geneigd en een aangeboren drang tot bezitsvermeerdering en zelfverheerlijking heeft, stelde Rousseau een gedachte-experiment voor waarin de mens eerst in een wilde staat van egalitaire onschuld leefde om langzaam maar zeker af te glijden naar ongelijkheid. Recensie door Enno Nuy.
Mensen behandelen als loutere slachtoffers van de omstandigheden, infantiliseert en ontmenselijkt hen. Paradoxaal genoeg, als we mensen als morele gelijken behandelen die hun eigen keuzes mogen maken, is de uitkomst daarvan onvermijdelijk sociale ongelijkheid. Meritocratie is de ideale manier om met die paradox om te gaan. Door mensen aan te sporen hun talenten te ontdekken en te ontwikkelen, ontdekken en ontwikkelen ze precies dat wat hen menselijk maakt. Recensie door Astrid Elbers.
Meer dan in andere landen overheerst pessimisme in Frankrijk. ‘Le déclin français’ is een akte van geloof geworden voor vele Fransen. Dit creëert een politieke voedingsbodem voor politici die beloven die achteruitgang te stoppen en de vroegere ‘Grandeur’ te herstellen. Dat maakt de uitdaging voor Macron nog scherper. Hij zal niet alleen de objectieve werkelijkheid moeten veranderen en de positie van de lagere inkomensklassen moeten verbeteren. Hij zal ook de perceptie hierover moeten ombuigen.
Maar dat zijn natuurlijk maatregelen die ons ( een beetje ) geld zullen kosten of (een beetje) pijn zullen doen. Maar dat is precies de ware inhoud van het begrip solidariteit. Dan pas zullen we zien in hoeverre die huidige ( selectieve) verontwaardiging rond thema’s als racisme, discriminatie , kolonialisme oprecht zijn . Waar was het ook weer waar ze zongen : “géén woorden, maar daden…”.
Utopieën hebben in het verleden bewezen dat ze niet deugden en er is geen enkele reden om aan te nemen dat ze in de toekomst wel succesvol zullen zijn. Het is juist waarschijnlijker dat ze zullen leiden tot nieuwe vormen van totalitarisme. De cruciale boodschap van Karl Popper was dan ook dat we de wereld niet kunnen verbeteren door radicale utopieën in te voeren, maar door stap voor stap kleine problemen en ongelijkheden weg te werken
Paul Mason voorspelt dat het kapitalisme tegen het jaar 2060 ten onder gaat en plaats zal maken voor een soort postkapitalisme door drie invloeden. Omdat de informatietechnologie de noodzaak om te werken zal verminderen, omdat informatiegoederen het vermogen van de markt om op correcte wijze prijzen vast te stellen zal ondermijnen, en omdat we een spontane opkomst van coöperatieve productie vaststellen die zich niet houdt aan de dictaten van de markt, denk aan Wikipedia. Recensie door Dirk Verhofstadt.
