All tagged Brexit
“Het lijkt wel of historicistische denkbeelden gemakkelijk veld winnen in tijden van grote sociale veranderingen,” schreef Karl Popper. Dat is één van de grote waarheden. Mensen die geconfronteerd worden met onrust en onzekerheid zijn bereid om zich over te geven aan profeten die simplistische voorstellen hebben en die zich keren tegen eenvoudig te onderscheiden vijanden.
Historicus en journalist Marijn Kruk schreef met Opstand een verkenning van het rechts-radicale gedachtegoed. De strijd tussen moderniteit en antimoderniteit lijkt op die tussen verlichting en contraverlichting. Individu tegenover gemeenschap, autonomie en rationaliteit tegenover de onderwerping aan een zingevende hiërarchische natuurlijke orde. Beweeglijkheid en vloeibaarheid tegenover de overgeleverde traditie. Recensie door Enno Nuy.
Ik denk wel dat je de geschiedenis, de cultuur, de taal van Barnard moet kennen en begrijpen om van zijn proza te kunnen genieten. Een jonger publiek zal hij, vrees ik, niet aantrekken. Dat zij dan maar zo, hoewel … Kortom, ook van deze Barnard heb ik weer ruimhartig genoten, heerlijk om dit alles te lezen. Als toegift krijgt u nog een novelle, door de schrijver roman genoemd, die de titel van het boek draagt: Afscheid van de handkus. – Recensie door Enno Nuy.
De Europese Unie is in de eerste plaats een waardenproject. Of het nu gaat over democratie, onafhankelijke media, gelijkwaardigheid van burgers of de rechtsstaat: het zijn de hoekstenen waarop de Unie gebouwd is. Het zijn de principes die wij wereldwijd uitdragen. De acties van Hongarije en Polen ondermijnen daarom de volledige geloofwaardigheid van Europa in haar kernwaarden. Zowel intern als naar de buitenwereld toe. In dat opzicht is het zelfs bedreigender voor het welslagen van de Unie als democratisch project dan het vertrek van de Britten.
Not so surprisingly, after the first Brexit shock many EU citizens and politicians realised that Brexit might actually be turned into something positive. A European Union without the UK might be more of a Union – which it needs to be if our countries want to cease to be political dwarfs and start to talk with the US, Russia or China on eye level. Short, Brexit opens new perspectives, not only for the UK.
Dit alles is tekenend voor een democratisch systeem waarin het populistische politici mogelijk wordt gemaakt ieder zinnig debat te reduceren tot een toogdiscussie. Waarbij ze met in vitriool gedoopte simplismen, hele groepen tegen elkaar opzetten voor eigen electoraal gewin. Wanneer de overwinning binnen is, schuiven ze hun politieke verantwoordelijkheid af op mensen die tegen wil en dank het puin moeten ruimen.
Democratie is in haar essentie een systeem waarbij je de machtsoverdracht vreedzaam organiseert. Idealiter is dat tegenwoordig van centrum-links naar centrum-rechts en omgekeerd, na zo’n acht à tien jaar. Een nieuwe regering zet haar nieuwe frisse ideeën, die door de kiezer zijn goedgekeurd, om in beleid, verkrijgt een tweede ambtstermijn, zoekt verder in dezelfde richting, gaat wat overdrijven, verzandt in de karikatuur of de stagnatie. Dan is het tijd voor de aflossing.
In zijn vlammend pamflet How To Stop Brexit maakt de voormalige liberale leider Nick Clegg brandhout van de Brexit en wijst hij op tal van zaken waarom de Britten zich tijdens de campagne hebben afgekeerd van de Europese Unie. Zo was er de misleidende campagne van de Brexiteers die op grote reclameborden beloofden dat door de Brexit elke week 350 miljoen pond van het Europees geld naar de nationale gezondheidsdienst (NHS) zou vloeien. Onmiddellijk na de verkiezingen trokken ze deze belofte in. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Bart Haeck probeert uit te zoeken waarom, zelfs in Vlaanderen, nog zo weinig overblijft van het oorspronkelijk onvoorwaardelijk geloof in het Europees project. Daarvoor gaat hij dieper in op de “politiek politicienne” rond zeven cruciale “kantelmomenten” in de recente geschiedenis van de EU, met name: het dossier Griekenland, de Brexit, het fenomeen van de Poolse loodgieter, de migrantencrisis, het Oosterweeldossier, de houding tegenover de multinationals, en de verweesde boeren. Recensie door Mark Bienstman.
Een paar maanden geleden had de gemiddelde Brit waarschijnlijk nog nooit van Guy Verhofstadt gehoord. Inmiddels duikt de voormalige premier van België steeds vaker op in de Britse pers. Verhofstadt is één van de belangrijkste figuren in de Europese Unie. Niet alleen is hij de leider van de Europese liberalen (waar onder meer D66 en de VVD onderdeel van uitmaken), maar hij werd onlangs ook benoemd tot belangrijkste Brexit-onderhandelaar van het Europees Parlement. Interview door Adam Payne.
