All tagged katholieke kerk
Laten we hopen dat dankzij het programma Godvergeten eindelijk een einde komt aan alle vormen van zwijgplicht, doofpotten, biechtgeheimen en kerkelijke rechtbanken, die enkel dienen om het imago van de kerk te beschermen. En dat de slachtoffers van seksueel misbruik en hun nabestaanden een gepaste schadevergoeding krijgen voor het leed dat hen binnen de muren van de kerk en andere religieuze instellingen werd aangedaan.
Het boek begint met een eerder anekdotisch verhaal over de verwarring die er ontstond bij de aanduiding van Paus Benedictus XVI: terwijl er witte rook kwam uit de schouw van de Sixtijnse kapel was de klokkenluider, die ergens verder weg in Sint-Pieters zat, en die verondersteld was dit visuele beeld met klokkengeluid te versterken, nog nergens van op de hoogte. Illustratief voor het beeld van een organisatie die niet duidelijk weet wie wat en wanneer zal doen. Recensie door Mark Bienstman.
Het is duidelijk dat er van ‘schaamte en verdriet’ van de paus geen sprake is en dat hij niet aan de kant van de slachtoffers staat. Van enige erkenning van schuld en vergoeding voor de Belgische slachtoffers is geen sprake. De doofpot blijft toe. Het wordt hoog tijd dat ook ons land, dat een belangrijke stem heeft in de Verenigde Naties, het Vaticaan met de vinger wijst. Crimen Sollicitationis moet officieel ingetrokken worden en het Vaticaan moet haar verantwoordelijkheid nemen. De talloze misbruikte kinderen hebben daar recht op.
‘De geschiedenis van de katharen is min of meer de geschiedenis van hun vervolging.’ Wie geen kippenvel van deze allereerste zin van het boek van Michel Roquebert (1928) krijgt heeft beslist een hart van steen. De Franse oud-journalist en historicus zwakt die onheilsboodschap evenwel onmiddellijk af. We moeten ons niet voorstellen, schrijft hij, dat de honderdjarige strijd er een van ononderbroken folteringen, brandstapels en levenslange opsluitingen was. Recensie door Joseph Pearce.
De Holocaust gebeurde in het hart van de christelijke beschaving. Hoe was dat mogelijk? Professor Donald Dietrich die actief is in het Holocaust Memorial Museum in Washington, probeert hierop een antwoord te geven. In zijn boek God and Humanity in Auschwitz met de ondertitel Jewish-Christian Relations and Sanctioned Murder staat hij stil bij de vraag hoe het mogelijk was dat gewone Duitse en andere Europese christelijke gelovigen zo eenvoudig konden transformeren in ordinaire moordenaars. Recensie door Dirk Verhofstadt.
“De Jodenvervolging werd in heel Europa geaccepteerd, ja zelfs gebillijkt door de bevolking, met inbegrip van de intellectuele elite en nog het meest door de christelijke kerken,” aldus Friedländer. Een sleutelzin staat op bladzijde 196 wanneer de auteur stelt dat de moordzucht tegen de joden zo manifest in de lucht hing dat niemand er overheen kon kijken. Hiermee ondermijnt hij de stelling van historici als Michael Hesemann en Michael Burleigh die de kerk en de paus proberen vrij te pleiten van schuld. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Dat het al een hele tijd rommelt in het land van de religieuze orde der Broeders van Liefde was al langer bekend. Kern van de onenigheid is de houding tegenover euthanasie bij ondraaglijk psychisch lijden. Het kwam uiteindelijk zover, dat een heuse scheiding tussen de Belgische afdeling en hoofdhuis ‘Rome’ bijna niet meer te vermijden leek. Spierballengerol en blufpoker vanuit het Vaticaan versus de nederige, maar stijfkoppige bede om luisterbereidheid vanuit België.
