All tagged ecomodernisme
Het is tijd voor een liberale wedergeboorte, waarbij de zieke patiënt symbolisch begraven wordt en een nieuwe Liberale Partij geboren wordt. Er moet een groot ideologisch congres komen als basis dienen voor een nieuw liberaal handvest met nieuwe liberale voorstellen en nieuwe leiders die moeten zorgen voor een meer open, een meer tolerante, een meer rechtvaardige en een meer genereuze samenleving.
Het ecomodernisme moet je zien als een beweging die beseft dat de wereldbevolking groeit, maar iedereen desondanks toch een goed leven wil geven: voldoende voedsel, voldoende energie, welvaart enzovoort. Maar dat alles mag geen achteruitgang betekenen voor klimaat en natuur. We willen de twee combineren door welvaart los te koppelen van milieu-impact. Bijvoorbeeld meer energie met minder CO2, zodat meer globaal energieverbruik geen probleem hoeft te vormen. Interview van Dagmar Volkaert met Jan Deschoolmeester.
Maxim Landweer maakt zich zorgen over de overbevolking van onze wereld en vraagt zich af of politiek Nederland een antwoord heeft op dit groeiende probleem. Tot zijn grote verbazing heeft een meerderheid van de Nederlandse partijen iets in haar programma staan dat gerelateerd is aan het teveel aan mensen (of dieren), maar durft niemand het probleem echt benoemen of concretere voorstellen. Lees deze opinie over onze toekomst.
Het moet niet onze ambitie zijn om nieuwe gascentrales te bouwen die we dan tegen 2030 gaan vervangen door CO2-neutrale oplossingen. We moeten ambitieus zijn en vooruit durven kijken naar 2050. Jan Deschoolmeester las Hoe we een klimaatramp kunnen vermijden van Bill Gates en is samen met hem hoopvol over de toekomst. Maar als het echt moet, zullen we in geval van nood toch het glas moeten breken. Een aanrader van onze collega’s bij ecomodernisme.be.
De ideologische kennis waar Dirk Verhofstadt in zijn diverse boeken zo op hamert, is bij liberalen nog altijd niet aanbeland. Verhofstadt komt iedere keer weer op de proppen met de ecomodernistische optimisten die laten zien hoe geweldig het in de wereld gaat. Maar die verhalen zijn niet het volledige verhaal: het ecosysteem van planeet aarde staat op instorten en daar hebben die naïeve ecomodernistische überoptimisten geen oog voor.
Als we doorgaan op dezelfde voet hebben we misschien wel net zo goed te vrezen van het klimaatbeleid als van klimaatverandering.
Ecomodernisten verschillen echter van groenen in de afweging die ze maken. Volgens het ecomodernisme weegt het risico op schadelijke neveneffecten doorgaans niet op tegen de voordelen die revolutionaire technologie biedt.
Op zichzelf is technologie niet zaligmakend. Ze zal ons niet in sneltreinvaart naar Utopia voeren. Het is ook essentieel dat iedereen de vruchten van technologische vooruitgang plukt en niet enkel de happy few. Daarvoor is sociale en politieke verandering nodig. Ik ga hier in het volgende deel dieper op in.
Deze ecomodernistische visie botst met een aantal groene ideeën. Toch is het belangrijk voor ogen te houden dat ecomodernisten en groenen in feite dezelfde doelen nastreven: ten eerste, het nastreven van universeel menselijk welzijn, en ten tweede, de bescherming van de fauna en flora op deze planeet. Het is enkel over manier waarop we deze doelen kunnen bereiken dat er meningsverschillen bestaan.
Zo is het idee dat de aarde geen eindeloze draagkracht heeft een belangrijk uitgangspunt. Ecomodernisten lijken dat soms iets gemakkelijk weg te wuiven. De grenzen van die draagkracht kunnen worden opgerekt door technologische innovatie, maar het is logisch dat dit niet tot in het oneindige kan. De discussies tussen ecomodernisten en groenen zijn vaak verhit, zeker op sociale media. Maar een constructieve discussie tussen beide stromingen is broodnodig om vooruitgang te boeken in het klimaat-en milieudebat.
Toen Etienne Vermeersch geboren werd in 1934 waren er 2 miljard mensen, inmiddels zijn we met meer dan 7 miljard, waarvan er minstens één miljard in de diepste ellende leven. Kunnen we ons nog een dergelijke kwantumsprong veroorloven zonder de wereld en haar bewoners letterlijk om zeep te helpen? Vermeersch nam een duidelijk standpunt in. We moeten de overbevolking tegengaan. Dit boek moet gelezen worden door iedereen die het goed meent met onze planeet en haar (toekomstige) bewoners. Recensie door Dirk Verhofstadt.
