All tagged natuur
Een vaak voorkomend verwijt die de degrowthbeweging over zich heen krijgt, is dat ze een utopie nastreeft. In dit stuk wil ik het omgekeerde beweren. De degrowthbeweging streeft een mysantropische dystopie na die met hoge waarschijnlijkheid in een maatschappelijke ravage zou uitmonden. In dit stuk gaan we op zoek naar de fantoompijnen van het degrowthspook.
Humboldt was de meest ervaren bergbeklimmer van zijn tijd. Maakte schetsen van Incamonumenten en legde woordenlijsten van vreemde talen aan. Was geoloog en onderzocht aardmagnetisme. Was de ontdekker van de magnetische evenaar. Hij was kruier voor de bouw van een Parijse vrijheidstempel in 1790. Hij was de eerste die een verband legde tussen kolonialisme en de verwoesting van de natuurlijke omgeving. Recensie door Enno Nuy.
Communist of kapitalist, de mens denderde maar door in zijn ijver de aarde te onderwerpen en daarmee kapot te maken. Tot de dag van vandaag werd de koers nimmer verlegd. Er zijn geen signalen dat het beter gaat, dat we onszelf door hebben. Of zoals Blom het uitdrukt: de curve van het menselijk succes, de geslaagde onderwerping, wijst in de richting van de vernietiging. Recensie door Enno Nuy.
Een aanrader voor iedereen die iets wil begrijpen van de zoektocht van de mens naar de geheimen en de samenhang van de natuur, culminerend in het spectaculaire en baanbrekend werk van Darwin en Wallace: de evolutieleer. Als iets de mensheid op weg geholpen heeft iets meer te begrijpen van haar eigen oorsprong, dan is het wel het eindeloze zoeken en interpreteren van Charles Darwin, dwars tegen zijn geloofsovertuiging in. Het werk van Darwin kan nooit overschat worden. – Recensie door Enno Nuy
Ik vind Pastorale een heerlijk boek omdat het zo goed geschreven is (en voortreffelijk vertaald door Catalien van Paassen). Maar ook is het een uiterst leerzaam boek omdat het goed laat zien hoe boeren de moderniteit in getrokken werden, in gedwongen haast. En Rebanks laat ons zien waar dat moderne, efficiënte boeren ons gebracht heeft, de boeren gebracht heeft. Het is een doodlopende weg, ook al zal de intensieve landbouw en veeteelt (wellicht) nooit meer helemaal afgeschaft kunnen worden. Recensie door Enno Nuy.
Eva Meijer schrijft in dit essay vooral over de teloorgang van de natuur, die zich vooral kon voordoen omdat de mens zichzelf buiten die natuur plaatste en zichzelf nauwelijks meer in verbinding met de wereld om zich heen ervaart. Dieren en planten dienen ons slechts tot voedsel en vertegenwoordigen daarnaast nog iets wat we natuur noemen, die we kunnen bewonderen als we op vakantie of op safari gaan. Recensie door Enno Nuy.
We weten nu eindeloos veel meer over het klimaat en onze eigen impact daarop, de wetenschappelijke methode is ongelooflijk versneld, we kunnen en moeten nu wel plannen maken om de wereld bewoonbaar te houden, we begrijpen nu veel beter hoe ons eigen handelen een ecologische voetprint achterlaat, hoe we biodiversiteit vernietigen en toch, toch zijn we nauwelijks effectiever in onze reacties dan onze voorvaderen ten tijde van de kleine ijstijd! Recensie door Enno Nuy
Dit boek brengt een optimistisch verhaal rond de toekomst van onze natuurlijke biotoop. Tegen de gangbare stelling in dat de mens als onderdeel van de natuur zelf vlijtig bezig is zijn eigen biotoop stuk te maken (door overdreven industrialisatie, ontbossing, industriële landbouw, water- en luchtvervuiling en dergelijke) wil de auteur Chris D. Thomas aantonen dat het allemaal niet zo’n vaart loopt. Integendeel zelfs, hij beweert dat dankzij de mens de biodiversiteit juist is toegenomen. Recensie door Mark Bienstman.
Daar waar wij als liberalen teveel instituties, te veel orde en te veel regels – terecht – als een belemmering van de individuele vrijheid zien, vinden we deze wel terug in de natuur: in de natuur is alles in harmonie, er zijn geen regels en geen chaos, op zijn eigen manier is de natuur de wereld zoals ze zou moeten zijn. En dat is wat de natuur voor mij is: een spiegel van onze vrijheid, van onszelf en hoe de wereld zou moeten zijn. En soms moet je eens langdurig in die spiegel durven kijken wil je al je puistjes uitknijpen.
Reflecterend over een landschap kun je je afvragen: is dit een landschap dat bijdraagt aan de ecologische crisis, of is dit een landschap dat duurzaam is? Nederland als geheel is een land dat een onevenredig groot aandeel in de mondiale ecologische crisis heeft doordat de ecologische voetafdruk van Nederland 3,6 aardes is. Dat wil zeggen dat als alle mensen op aarde zouden leven als de gemiddelde Nederlander, dat er dan 3,6 planeet aardes nodig zijn. Er is geen duurzaamheid in Nederland.
Beschavingen komen en gaan, maar roofvogels veranderen niet, schrijft Macdonald. De roofvogel lijkt ui geëvolueerd, een reliek uit het begin der tijden, onveranderd in de laatste paar duizend jaar. En Helen Macdonald beschrijft hoe ze verslaafd raakte aan het haviken en prijst zich gelukkig dat ze deze verslaving opliep. Dat is de loer; daarom verliezen we ons, wanneer we overmand zijn door pijn en verdriet, in drugs, gokken of drank, in verslavingen die de geknakte ziel bij de kraag vatten. Recensie door Enno Nuy.
