Vaderlandslievende verenigingen zijn vredesbewegingen - Geert Messiaen

Het is 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog eindigde. En 73 jaar geleden kwam een einde aan de Tweede Wereldoorlog. Voor heel wat mensen, waaronder mezelf, is oorlog iets wat ze nooit aan de lijve hebben meegemaakt en maar goed ook. We leven momenteel in West-Europa in de langste periode ooit zonder oorlog. We moeten ons daar bewust van zijn en gelukkig om prijzen. Het is echter niet omdat de meeste Belgen vandaag nooit oorlog gekend hebben, dat de gewelddadigheden die in onze contreien tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog plaatsvonden zomaar vergeten mogen worden. Winston Churchill omschreef het ooit als volgt: “Het verleden vergeten, is zijn terugkeer aanvaarden.”

Vandaag stellen wij inderdaad vast dat er op verschillende plaatsen in de wereld nog steeds (burger)oorlogen en andere gewelddadige conflicten plaatsvinden. Om de vredesboodschap te verkondigen en ervoor te zorgen dat het verleden niet vergeten wordt, bestaan er vaderlandslievende verenigingen, zeg maar vredesbewegingen. De eerste van dergelijke verenigingen ontstond reeds in de negentiende in Duitsland.

Het doel van de vaderlandslievende verenigingen is in de loop der jaren sterk gewijzigd. Oorspronkelijk waren het verenigingen die ernaar streefden een conflict of een oorlog te vermijden of te beëindigen. Vandaag is het de taak van de vaderlandslievende verenigingen om zij, die voor onze vrijheid vochten, te herdenken en mee te werken aan initiatieven voor een verdraagzame samenleving.

Scholen spelen hierin een belangrijke rol. Al op jonge leeftijd moet onze jeugd de basiswaarden 'verdraagzaamheid' en 'respect voor elkaar' voortdurend aangeleerd krijgen. Hen moet het besef bijgebracht worden dat hun grootouders en overgrootouders, toen zij jong waren, het niet zo goed hadden als wij vandaag, dat zij oorlogen hebben meegemaakt en misschien zelfs daarin omgekomen zijn. Albert Schweitzer schreef ooit “soldatengraven zijn de grootste predikers van de vrede.”

Er dient meer dan ooit sensibiliserend gewerkt te worden en gewezen te worden op zinloos oorlogsgeweld vroeger en heden ten dage, waar ook ter wereld. In het Verenigd Koninkrijk hebben ze die boodschap al lang geleden begrepen. Zo is de Eerste Wereldoorlog opgenomen in het nationale leerprogramma en bestaat er voor de scholen ook de mogelijkheid om jaarlijks een bezoek te brengen aan Ieper en omstreken. Ook in België zou dit moeten opgenomen worden in de leerplannen. Er bestaat vandaag immers heel wat archiefmateriaal en moderne technologie om, op basis van de gebeurtenissen in het verleden, de boodschap 'Nooit meer oorlog' aan de jeugd kenbaar te maken.

Ook herdenkingsdagen zijn in dit kader heel belangrijk als preventie- en sensibilisatie-initiatief. Door mee te werken aan deze acties leren jongeren dat zij een eigen bijdrage kunnen leveren aan een verdraagzame samenleving en dat zij er mee kunnen over waken dat onze fundamentele rechten niet worden uitgehold. Met zijn allen trouwens mogen we terecht fier zijn op onze grootouders die jarenlang in de loopgraven ploeterden, op gevaar van eigen leven, voor onze vrijheid !

Geert Messiaen

Voorzitter VVVR (Verbroedering van Vaderlandslievende Verenigingen Roeselare)