All tagged Palestina
Ik heb de Duitsers altijd bewonderd om hun Vergangenheitsbewältigung, maar het lijkt erop dat ze daar nog lang niet klaar mee zijn. Nu beschuldigen zij de anderen van politieke instrumentalisering van de genocideconventie, maar daarbij zijn de Duitsers volkomen blind voor de politieke instrumentalisering van de Holocaust door de Israëliërs. Wij leven in een verwarrende wereld.
Shibli schrijft in spaarzame zinnen, ze schrijft meer niet dan wel en toch is het alsof je de ik-persoon heel dicht op de huid kunt volgen, aan kunt voelen. Uiterst sober proza maar van een enorme zeggingskracht. Dit is een boek dat pijn doet omdat het je van de eerste tot de laatste bladzijde confronteert met het menselijk onvermogen. Shibli klaagt aan zonder aan te klagen. Zij schreef een verhaal dat tot nederigheid dwingt. Een indrukwekkend boek. Recensie door Enno Nuy.
Gisteren overleed de Israëlische schrijver Amos Oz aan kanker. Hij was een van de oprichters van de Israëlische vredesbeweging 'Sjalom Achsjav' en een prominente voorvechter van een twee-staten-oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. Amos Oz werd vooral bekend door zijn autobiografie Een verhaal van liefde en duisternis, een van de mooiste boeken in de wereldliteratuur waarmee de auteur een plaats verkreeg in het pantheon van de allergrootsten. Hierna volgt mijn recensie die ik in 2006 schreef.
Wat wordt Ken Loach nu precies verweten? Loach, een sociaal bewogen filmmaker en notoir criticus van Israël, is een prominent lid van de Britse Labour Party en staat bekend als grote fan van Labour-voorzitter Jeremy Corbyn. Er is al maanden een controverse gaande over het vermeend endemisch antisemitisme binnen de Britse socialistische partij. Loach kantte zich tegen de socialistische Britse parlementsleden die mee opstapten in een protestbetoging tegen het antisemitisme, en vond zelfs dat ze uit de partij moesten worden gezet.
Al in het eerste hoofdstuk stelt de Israëlische schrijver Nir Baram vast dat de meerderheid van de Israëlieten, ook de vredestichters, niet bereid is om 1948 vanuit Palestijns perspectief te zien. En in zijn nawoord haalt hij de toenmalige Israëlische premier Barak aan die na het mislukken van het Camp David overleg opmerkte: “Ik kwam hier om over 1967 te praten en Arafat had het over 1948”. Een zin die als geen andere het fundamentele onbegrip tussen beide zijden van dit conflict blootlegt. Recensie door Enno Nuy.
Drie Israëlisch-Palestijnse vrouwen delen een appartement in Tel Aviv. Ze balanceren tussen traditie en modernisme, goed burgerschap en afwijkend gedrag, vrijheid en trouw. De jonge regisseuse Maysaloun Hamoud maakt hiermee een energiek, goed geacteerd debuut over vrijgevochten vrouwen die voor zichzelf durven opkomen in een van traditie doordrenkt land. Deze film werd met de jongerenprijs bekroond op het laatste festival van San Sebastián. Met Mouna Hawa, Sana Jammelieh en Shaden Kanboura.
