De zin van corona - David Van Turnhout

Na corona 1 lijken we af te stevenen op een tweede rampenfilm die ik naar aloude traditie gewoon corona 2 zal noemen. Zoals dat gaat bij een remake ben ik nog op zoek naar een goeie ondertitel om het tweede scenario voldoende te onderscheiden van het eerste. Ik twijfel nog tussen ‘The People’s Stupidity’ en ‘The Incapable Government’, want het is me nog niet helemaal duidelijk wie in dit verhaal precies de slechterik zal worden.

In het eerste deel was het voor veel kijkers nog gissen naar een schuldige omwille van het open einde. Sociale media stonden vol met onopgeloste vragen en interpretaties. Volgens sommigen was het de natuur die de mensheid een lesje wilde leren. Anderen staken het op de Chinezen die het virus in een geheim laboratorium hadden ontwikkeld. Natuurlijk passeerde ook de elite onder leiding van Bill Gates de revue. Hoe kon het ook anders?

Geen van die verzinsels heeft tot een oplossing geleid, want terwijl complotdenkers onze online tijd verdeden, woedde het virus gewoon verder, vierden mensen feest en namen overheden veel te traag beslissingen. Misschien vat de titel “A Shared Responsibility’ het scenario beter samen: gebrek aan burgerzin in combinatie met een inefficiënte overheid die zich verschuilt achter het voortschrijdende inzicht van de wetenschap.

Wetenschap of waarheidsvinding volgt een onvoorspelbaar parcours. Daarom is de kennis van vandaag niet noodzakelijk dezelfde als die van gisteren. Het is dan ook niet fout om er als wetenschapper eerst vanuit te gaan dat een mondmasker niet helpt en daar later op terug te komen. Zolang hier onder specialisten echter geen consensus over bestaat en mensen een risico lopen, is het aan beleidsmakers om het voorzichtigheidsprincipe te hanteren. Dat is in de eerste golf veel te laat gebeurd, al dan niet door een tekort aan maskers.

Nu de tweede golf voor de deur staat, is de overheid dan weer voorzichtig met het nemen van verstrekkende maatregelen. Dat is niet geheel onterecht, want ook faillissementen en armoede wegen zwaar op de mentale volksgezondheid. Toch blijven mensen ondertussen feesten en samenscholen. Dat is onverantwoord en onverdedigbaar. Ook burgers moeten hun verantwoordelijkheid nemen.

Nu het deel over verantwoordelijkheid van de baan is, moeten we ons concentreren op hoe we dat virus kunnen verslaan. Daarom sta ik graag nog even stil bij de zin van complottheorieën. Daarbij kon ik me ironisch genoeg maar één reden bedenken: zingeving. Na een goede eeuw van medische vooruitgang is het voor velen moeilijk te aanvaarden dat een nieuw en ontembaar virus ons nog kan overkomen. Om dat te verklaren gaan sommigen op zoek naar fictieve oorzaken, redenen en schuldigen. Maar wie echt op zoek is naar zingeving doet er goed aan om niet Bill Gates, maar covid als gemeenschappelijke vijand te zien. Er is zelfs voor elke ideologie wat wils.

Ik zie nationalisten al triomferen door zich als volk heroïsch op te sluiten in hun kot. Socialisten zouden het kunnen opnemen voor de zwakkeren en eisen dat iedereen een gratis mondmasker blijft krijgen. Liberalen beschermen het individu door overal hun handen ontsmetten, en christendemocraten maken van de bubbel een nieuwe hoeksteen van de samenleving.

Zodra we virusvrij zijn, kunnen we online gewoon weer wat verder bashen en krijgen we alsnog een happy end.

David Van Turnhout

Voorzitter Liberales