All tagged oerknal

Het absurde universum - Patrick Chatelion Counet

Volgens Counet is de moderne westerse natuurwetenschap een kind van de theologie maar dat is volstrekte onzin. Ja, Thomas van Aquino meende dat de theologie boven alle wetenschappen stond maar dat was een volstrekt misplaatste claim van de Katholieke kerk in de duistere jaren van de Middeleeuwen. De schrijver oreert dan over de onkenbaarheid van god, maar dat is niets anders dan een trucje om hem a priori te vrijwaren van kritiek. Recensie door Enno Nuy.

Tijd – Colin Stuart

De pijl van de tijd gaat altijd van het nu naar morgen, nooit achteruit. Van een gebied met een lage entropie naar een gebied met een hoge entropie, zoals de Tweede Wet van de Thermodynamica ons leert. Orde wordt altijd minder en daardoor wijst de pijl van de tijd naar de toekomst. Ook het heelal zal een maximale wanorde bereiken, er is dan geen energie meer, geen sterren, geen planeten, geen leven meer. Recensie door Enno Nuy.

De olifant in het universum - Govert Schilling

De uitdijing van het heelal blijft een intrigerende aangelegenheid. We weten dat alle kosmische afstanden in 1,4 miljoen jaar met 0,01 procent toenemen, wat overeenkomt met een Hubbleconstante van ongeveer 70 km per seconde per megaparsec. Juist daarin ziet men het bewijs voor het bestaan van donkere energie. De snelle uitdijing is echter veel sneller dan verwacht werd op basis van het kosmologisch concordantie model. Tot de dag van vandaag is hiervoor geen sluitende verklaring gevonden. Recensie door Enno Nuy.

Lemaître - Dominique Lambert

Sommige mensen zijn ondanks hun enorme verdiensten geen sant in eigen land. Zo iemand is de Belgische kanunnik, astronoom en wiskundige Georges Lemaître die in 1894 geboren werd in Charleroi en algemeen beschouwd wordt als de grondlegger van de oerknaltheorie. Bij de verkiezing tot grootste Belg haalde hij nauwelijks de 78ste plaats in Wallonië. En toch kan men hem Lemaître zowat op dezelfde lijn plaatsen met grote namen als Albert Einstein, Edwin Hubble, Fred Hoyle en Arthur Eddington. Recensie door Dirk Verhofstadt.