God is liefde, en God is dood - Lara De Winter
Met trillende, knokige vingers houdt het Vaticaan de Bijbel stevig vast. Al eeuwenlang zijn kerkleiders en theologen bezig met exegese op zoek naar de enige en ware betekenis van de Bijbelse teksten. Deze week besloot de Congregatie van de Geloofsleer na ‘lange’ discussie wat Gods oordeel is over homoseksualiteit. De kardinalen in hun rode en zwarte kazuifels en de Paus kwamen tot de conclusie dat homoseksualiteit een zonde is. Er bestaat voor homokoppels dus geen Caritas, maar wel Acedia. Het is niet te verwonderen dat heel wat mensen het wijwater voor goed van zich afschrobben. Als de katholieke kerk niet om vergeving vraagt bij haar gelovigen, is het beter om als gelovige homoseksueel uw lidkaart in te leveren.
Ik stel vast dat de Bijbel maar weinig stof tot nadenken biedt, want er is geen ruimte voor interpretatie, enkel voor citatie. Ook het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond Antwerpen besloot om het stof van hun favoriete boek te blazen en de ongelovigen en de zondaars op een lezing te trakteren. Vooral Bisschop Bonny moest maar eens goed naar hen luisteren. Dat hij schaamte durfde uitspreken voor de dogma’s van het Vaticaan is voor het KVHV een schande en een gevolg van de klauwen van het liberalisme. Ze beschuldigen anderen bijna van het ‘niet kunnen lezen’ van wat er in de Heilige Schrift staat. Het is echter niet dat wij niet kunnen lezen, maar dat de KVHV-ers niet kunnen en niet willen interpreteren.
De Bijbel is een geheel. Wie door de bomen het bos niet meer ziet, kan best wegblijven. Op geen enkele manier betwist ik dat er geen waarheden staan in dit boek, of claim ik dat het maar een vodje papier is. Toch is dat begrip ‘waarheid’ enorm belangrijk. Het KVHV beweert dat de waarheid absoluut en onveranderlijk in tijd is. De waarheid is echter een product van de levensovertuiging die de persoon nastreeft. Ook religie is zo’n levensovertuiging en geeft dus kleur aan de waarheid. De beste poging die we kunnen doen naar het zoeken en vinden van de waarheid, is om deze te proberen benaderen. Zo dicht mogelijk erbij komen, Popper zou spreken van een verisimilitude, tot we ze bijna in onze macht hebben, om dan te beseffen dat de kans redelijk reëel is dat we er weer naast zitten. Iets in mij zegt dat er maar weinig naar waarheid wordt gezocht binnen de Kerk en dat wat door de Congregatie van de Geloofsleer werd voorgekauwd en uitgespuugd op papier gewoon voor waar wordt aangenomen.
Als liberaal besef ik goed dat de Kerk een privaat instituut is en tot op een bepaalde hoogte doet wat zij wil. Maar homoseksuelen op deze manier discrimineren en stigmatiseren als slechte mensen is een brug te ver. Met dit standpunt ondersteunt en versterkt de Kerk homofobie. Vooral conservatieve en extreemrechtse krachten zullen dit standpunt gebruiken om hun grote gelijk aan te tonen dat homoseksualiteit bestreden moet worden. In Hongarije en Polen bestaan er reeds LGBTQ-vrije zones, om vrijheid van de holebigemeenschap en transgenders in te perken, en dat zal ook de conservatieven en extreemrechtse partijen en bewegingen in andere landen stimuleren. Dit brengt mij tot de subsidies en erelonen die de Kerk en andere godsdiensten die homofobe stellingen innemen, zonder schroom ontvangen. Waarom moeten we met zijn allen via de belastingen financieel bijdragen tot een instelling die homoseksuelen stigmatiseren? Religies zouden moeten leven van giften van haar gelovigen die zich achter haar scharen. Ik stel dus voor dat de Kerk en andere religies hun subsidies terugstorten om zo de belastingen voor de burgers wat te doen dalen. Religie hoort immers thuis in de privésfeer en nergens anders.
Als ongelovige en ongetwijfeld ook als zondaar, kan ik de rekening van de Kerk niet maken. Ik heb de Bijbel zelf opengeslagen en lees: “Zij die zonder zonde is, werpe de eerste steen.” Ik ben niet gelovig dus ik werp zo veel stenen als ik wil. Er bestaan zeven hoofdzonden en zeven hoofddeugden. Wat de hoofdzonden betreft, koos de Kerk voor gemakzucht (Acedia), hoogmoed (Superbia) en een ongelooflijke afgunst voor wat liefde is (Invidia). Voor wat de hoofddeugden betreft, verwierp ze de wijsheid, de rechtvaardigheid, de moed, de naastenliefde en nog meest van al, het geloof zelf. In één adem durf ik dan ook te zeggen: “God is liefde, en God is dood”, in de Kerk dan toch.
Lara De Winter is redacteur bij Liberales, studente psychologie aan de VUB en lid van LVSV Antwerpen
