Columbus - Sara De Mulder
Dinsdag elf juni jongstleden ging er in St-Paul Minnesota opnieuw een standbeeld van Christoffel Columbus tegen de vlakte. Lakota Indigenous people haalden het beeld van zijn sokkel. Onder luid gejuich en applaus werd het vervolgens door de stadsdiensten afgevoerd. De aanstuurder van deze kleine beeldenstorm zal vervolgd worden voor het beschadigen van openbaar goed. Dat neemt hij er graag bij, zo vertelde hij de aanwezige journalisten die het hele gebeuren filmden. Al eeuwen zijn deze standbeelden als eerbetoon aan de ‘ontdekker’ van Amerika een doorn in het oog voor wat er nog rest van de oorspronkelijke bevolking van dit gigantische continent. De komst van Columbus luidde immers een genocide in die haar gelijke niet kent en die tot op heden gewoon doorgaat.
Systematisch werd het land van de mensen die het oorspronkelijk bewoonden ingepalmd, veroverd of gestolen door de nieuw aangekomen migranten. Zelfs wanneer er akkoorden werden gesloten over de verdeling van regio’s, met het oog op een vreedzaam samenleven, werden deze nadien door de immigranten geschonden.
“Treaty land” werd vastgelegd in documenten in de taal van de immigranten. Een schending ervan kon enkel worden aangevochten bij rechtbanken geïnstalleerd door diezelfde immigranten en in de taal van de immigrant.
Systematische moordpartijen zorgden naast de vele vuile ziektes die de Europeanen meebrachten voor een complete decimatie van de autochtone bevolking.
De arrogantie van de Europese immigranten ging zo ver dat zelfs tot op vandaag de nazaten van deze Europese gelukzoekers, religieuze fanatici, vluchtelingen en verschoppelingen de oorspronkelijke Amerikaanse bevolking behandelen als een noodzakelijk kwaad.
Amerikaanse academici braken zich de laatste decennia het hoofd over het immigratievraagstuk. Naast de vele nazaten van de slaven die ze ooit invoerden, is er het vraagstuk van de migranten uit Zuid-Amerika en de blanke bevolking. Men stelde lijsten op van wie welke rechten wanneer kon bekomen op maat van de Europese migrant. Wie oorspronkelijk op het continent woonde en daarvan een nazaat is en bovendien de taal spreekt heeft de meeste rechten. Mensen die afstammen van de slavenpopulatie kunnen ook rechten krijgen wanneer ze zich goed gedragen en migranten uit de zuidelijke contreien en Spaans spreken moeten zich eerst op allerhande manieren bewijzen. Ook indigenous people krijgen bepaalde vrijheden weliswaar binnen hun toegewezen territoria. Het is hallucinant dat deze hoog opgeleide academici niet lijken te beseffen dat de categorieën die ze toepassen op de blanke bevolking eigenlijk enkel opgaan voor de indigenous people. Zij zijn de oorspronkelijke bewoners van het continent zij leven er al millennia en zij spreken de oorspronkelijke talen van de oorspronkelijke bevolking. Als je deze theorie doortrekt moet elke Europese, zwarte en latino immigrant zich aanpassen aan de gebruiken en de taal van de diverse Native American tribes. Ze zouden zich moeten neerleggen bij het rechts- en politieke systeem dat door de stammen werd gehanteerd om conflicten te regelen en groepsbeslissingen te nemen. Niet de Europese migrant en diens nazaten zijn de wettelijke en rechtmatige erfgenamen van dit continent. Niet hun wetten noch hun taal behoren tot het oorspronkelijke Amerikaanse erfgoed. Enkel dat van de Indigenous people’s claim is legitiem. Enkel zij kunnen aanspraak maken op eender welke politieke en geografische opdeling volgens hun wensen en de migrant heeft zich, om het in welbekende Vlaamse bewoordingen te stellen, ‘zich aan te passen’.
Misschien was de aarde en diepte van deze moderne kolonisatie nog onvoldoende bekend. Dat is de zoveelste hiaat in onze kennis over onszelf. Het noopt ons tot bescheidenheid, terughoudendheid en schaamte wanneer er zo’n standbeeld tegen de vlakte gaat. Jawel schaamte, niet voor wat onze voorouders deden maar wel omdat onze neven en nichten overzees, onze verwanten tot op heden met een ongekende arrogantie pakken en inpalmen, moorden en vernietigen en dingen doen die wij zelf van geen enkele migrant of vluchteling zouden tolereren.
Er is echter nog een pijnlijkere realiteit die opnieuw door de demonstranten werd aangehaald maar waarschijnlijk aan de aandacht is ontsnapt. Het is het rood dat de vrouwen droegen die aanwezig waren. Dat rood staat symbool voor het lot van de miljoenen indigenous women die tot op vandaag ontvoerd, verkracht en vermoord worden. Europeanen staan niet bepaald bekend voor hun vrouwlievendheid. Seksisme is van alle tijden, werd doorheen de eeuwen zwaar geïnstitutionaliseerd en is nog steeds alomtegenwoordig. Mensen over de hele planeet lijken er bijzondere aanleg voor te hebben.
Toen de protesten tegen de nieuwe oliepijplijn over Lakota grondgebied vorm aannam sprak ik met één van de vrouwen die de protesten in goede banen leidde. Ze vertelde dat pijpleidingen leggen een vuil werk is dat niemand wil doen, dus huren projecten zoals DAPL (waarvan Trump overigens de grootste investeerder is) unhireable men in. Dit zijn mannen die nergens anders aan de slag kunnen omwille van hun zwaar criminele verleden. Ze worden gehuisvest in men camps. Vlakbij of zelfs op treaty land. De begraafplaatsen van de oorspronkelijke bewoners werden weg gebulldozerd en onder hun grondwatervoorraden loopt nu een (lekkende) oliepijplijn. Telkens wanneer een mannenkamp neerstrijkt weten de oorspronkelijke bewoners dat er opnieuw vrouwen zullen verdwijnen en dat ze niet hoeven te hopen op enige gerechtigheid, laat staan een correct politioneel onderzoek.
De mannen hebben één dag in de week vrij en dan vinden ze het legitiem om native vrouwen lastig te vallen, te verkrachten en te vermoorden. Het aantal native vrouwen dat verdwijnt is buiten proportie. Het rood staat voor al die verdwenen en vermoorde vrouwen. Het rood staat voor het wrede lot dat hen sinds de komst van Columbus generatie op generatie overkomt.
Columbus die met zijn bronzen gezicht tegen de vlakte gaat, is in dat licht slechts een van harte gegunde maar magere troost.
Sara De Mulder is kernlid van Liberales
