Misschien is de mens net dat ietsje minder maakbaar dan hij van zichzelf zo graag gelooft. Toch lijkt hij zichzelf behoorlijk goed te kunnen inschatten. Hij weet namelijk van zichzelf dat hij best in staat is om, gevoed door wanhoop of verdriet, over te gaan tot daden die hij middels zijn eigen wetten heeft trachten te verhinderen en die hij achteraf onmogelijk nog moreel verantwoord krijgt. Daarvoor dienen de wetten en de rechtspraak en de onafhankelijkheid daarvan.