In dit Pleidooi voor een positief atheïsme houdt Ludo Abicht een pleidooi voor een postreligieuze en seculiere samenleving, maar waarin religies hun eigenheid kunnen behouden. Het klopt dat gelovigen bereid zijn om hun eigen waarheid opzij te schuiven, maar niet de religieuze leiders. Zij zullen nooit aanvaarden dat mensen hun ethische normen baseren op de rede. In die zin is dit boek een verdienstelijke poging om rede en geloof met elkaar te verzoenen, maar biedt het geen overtuigende oplossing voor een harmonieuze multireligieuze samenleving. Recensie door Dirk Verhofstadt.