Fourest droomt van fluïde identiteiten, vrije seksualiteit en het transculturalisme van een ‘sociéte métisse’, wat volgens haar diametraal staat tegenover een identitair links dat zich voedt met conflicten, elke minderheid opsluit in haar eigen vakje en zich uitslooft in slachtoffercompetitie en eindeloze antagonismes. Recensie door Nick De Clippel