WARNING Confederalisme = VLEXIT - Jeremy Stefens & Aimé Schrauwen
Gezien het historisch karakter van België trekken we de confederale doos van Pandora net voor de verkiezingen weer open, analoog daaraan zien we hoe desastreus de Brexit zich ontplooit en dus vallen we maar met de deur in huis: Confederalisme leidt automatisch tot VLEXIT. Bekennen de confederale partijen, N-VA en CD&V, eindelijk kleur?
“Confederalisme = De Onafhankelijkheid van Vlaanderen ‘binnen een nadien opgerichte confederale staat’”
Artikel één van de N-VA statuten laat geen ruimte voor interpretatie en zegt onomwonden:
“N-VA kiest voor de onafhankelijke republiek Vlaanderen, lidstaat van een democratische Europese Unie” .
Over confederalisme wordt voor het overige in deze statuten niets gezegd, terwijl dit hun belangrijkste thema is voor de verkiezingen . Maar wat betekent confederalisme eigenlijk? Niets meer maar ook niets minder dan een samenwerking tussen twee of meerdere onafhankelijke staten . Dit betekent dus dat confederalisme enkel kan bestaan wanneer er onafhankelijke staten zijn. Vlaanderen moet dus eerst onafhankelijk worden om pas daarna, en niet daarvoor, een confederaal België te vormen. Om die reden werd daarom in de statuten niets gezegd over confederalisme: zolang Vlaanderen onafhankelijk is, is het doel bereikt, de rest is bijzaak.
Voor de Confederalistische partijen zelf betekent confederalisme daarentegen: "Eigen problemen aanpakken met eigen oplossingen en eigen centen." Maar wat nu als we ons daar eerst helemaal het faillissement voor moeten inrijden? Want laat het duidelijk zijn, deze partijen kiezen niet voor een verdere bevoegdheidsverdeling binnen een federaal model. Neen zij willen eerst splitsen, dan pas terug samenwerken.
Vanaf het moment dat Vlaanderen onafhankelijk wordt, al dan niet met het oog op Belgisch confederalisme, vliegt het meteen zonder pardon uit de Europese Unie. Met andere woorden dan is er sprake van een VLEXIT. Dit is geen keuze maar gebeurt automatisch. De gevolgen van deze onafhankelijkheid en de bijhorende maatregelen zijn onmiddellijk van kracht. Het aanschaffen van Europese producten, zoals Franse wijn, Italiaanse mozzarella, Griekse olijven, Duitse BMW’s, etc.. zullen allemaal duurder worden door invoertarieven. Grenscontroles ook tussen Nederland en Vlaanderen, die door een Vlaams leger dienen te worden uitgevoerd - staan die al paraat– zullen vereist zijn. Met ingang van de Vlaamse onafhankelijkheid volgt de totale isolatie van de rest van de wereld. Vlaanderen is geen lid van de VN, NAVO noch van de Raad van Europa. Het hamsteren van allerlei producten door bedrijven en burgers wordt een erg plausibel scenario.
Vlaanderen dient vervolgens aan de Europese Unie een verzoek tot lidmaatschap in te dienen om zo de VLEXIT ongedaan te maken. Alle 27 lidstaten dienen hiermee akkoord te gaan en liefst zo snel mogelijk, want het economisch kerkhof Vlaanderen ligt dan reeds aan een infuus. Iedereen weet ondertussen dat de EU zeer snel beslissingen neemt…. Hopelijk zal uw (klein)kind terug zonder paspoortcontrole voorbij de Nederlandse grens geraken voor een zonnig dagje Zeeland.
Men kan zich de vraag stellen of de N-VA wel iets in de Europese Unie te zoeken heeft. In 2009 ging De Wever met een Europees programma van vijfenveertig pagina’s lang naar de kiezer met de slogan “Een sterker Vlaanderen in een sterker Europa”, tien jaar lang later is zijn Europees programma gereduceerd tot Geert Bourgeois. Zou hij zoals Kris Peeters ook “het bad moeten laten vollopen en zijn aderen openzetten”?
Bovendien zit N-VA in de Europese fractie samen met o.a. de Finse Partij (voorheen de Ware Finnen), de Deense Volkspartij en het Poolse Recht en Rechtvaardigheid. Al deze partijen zijn helemaal niet bezig met Europese samenwerking, integendeel, door het nakend vertrek van de Britten probeert het Italiaanse Lega Nord van Salvini, geflankeerd door Gerolf Annemans van het Vlaams Belang, Geert Wilders en Marine Le Pen een extreem rechts en vooral euro-kritisch front te vormen voor de Europese verkiezingen van zesentwintig mei. De geschorste Orbàn kijkt gretig toe en hunkert naar een uitnodiging. Deze partijen zitten bijgevolg in het Europees parlement louter om contrair te doen. Zelfs indien N-VA als de Republiek Vlaanderen in de Europese Unie wenst te zetelen, zoals ze zélf in artikel één van hun statuten noteert, is het gedrag van De Wever & Co in de praktijk niet compatibel met een lidmaatschap van de Europese Unie. Het is dan ook een utopie te denken dat Vlaanderen zomaar zal worden toegelaten door de andere ‘lidstaatleerlingen’ van de klas.
Als voor het confederalisme onafhankelijkheid vereist is en onafhankelijkheid automatisch leidt tot een VLEXIT, dan kan het niet anders dat confederalisme tot een (desastreuze) VLEXIT leidt.
Nu kan u zich de vraag stellen of Europa zich dan niet te totalitair opstelt en veel te kritisch is ten aanzien van de soevereiniteit van natiestaten. Deze gedachtegang zal men u waarschijnlijk ook proberen verkopen. Wij zien daar tegenover een veel belangrijkere vraag, die tot nu toe onbeantwoord blijft. Wat is namelijk de positie van de Vlaamse ‘confederale partijen ‘ ten aanzien van die ‘noodzakelijke’ onafhankelijkheid en de gevolgen daarvan? Separatisme of federalisme, wat is het nu? Bij het Vlaams Belang is het tenminste duidelijk. Uiteindelijk heeft de kiezer recht op zijn antwoorden. We hebben het voorbeeld van de UK en de Brexit om uit te leren. Gaan wij hier ook wachten op conservatief spierballengerol dat uitmondt in het schieten op de eigen economie en de eigen cohesie? Voor ons is België in ieder geval al economisch en sociaal versnipperd genoeg.
Aimé Schrauwen is student Rechten aan de Vrije Universiteit Brussel
Jeremy Stefens is jurist bij het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
https://www.n-va.be/sites/default/files/statuten20181208.pdf
https://economie.fgov.be/nl/themas/ondernemingen/brexit/impact-van-de-brexit-op-het
http://www.standaard.be/extra/verkiezingen/programmas/europa/nva.pdf
