Gebrek aan ambitie is de dood van een democratisch Europa - David Van Turnhout
Goedkope vliegtickets doen de laatste tijd veel stof opwaaien. Ze zijn immers verantwoordelijk voor een flink aandeel in de CO2 – uitstoot en vervuilen in belangrijke mate onze lucht. Het duurde dan ook niet lang voor politici hun verontwaardiging uitten en pleitten voor het invoeren van allerlei taksen en prijsingrepen. Duurdere tickets moeten te enthousiaste weekendtrippers en vakantiegangers ontmoedigen om met de vlieger betere oorden op te zoeken. Zakenlui investeren Star Trek-gewijs maar al best in een helder hologram, want vliegen dreigt het nieuwe walhalla van taksfetisjisten te worden.
Dat de jaarlijks meer dan 973 miljoen Europese passagiersvluchten ons milieu zwaar verontreinigen, staat buiten kijf. Alleen verwacht ik van de politiek meer dan taksen om dit probleem op te lossen. Want van naderbij bekeken, is er veel meer aan de hand dan een prijzenslag tussen luchtvaartmaatschappijen. Googelen naar treintickets leverde me, buiten een reis in de tijd, niet veel verplaatsing op. Er zijn dus naast dat verdomde vliegen niet veel andere opties.
De NMBS biedt online treinreizen aan naar een beperkt aantal steden. Spaanse steden zijn daar niet bij. En wie naar Rome wil, moet volgens de site naar de NMBS bellen. (!) Tickets zijn anno 2018 niet online beschikbaar. Ook via andere aanbieders is het erg moeilijk een ticket naar Madrid, Rome of bijvoorbeeld Helsinki te boeken. Op Google Maps kan je wel de reistijden bekijken. Naar Madrid ben je 16 uur onderweg met de Flixbus en een viertal treinen. Rome kost meer dan 19 uur met een achttal vervoersmiddelen en naar Helsinki moet je vanuit Antwerpen blijkbaar te voet. Laat ons dus voorzichtig zijn met het onbezonnen belasten van de laatste strohalm die Europa nog verbindt.
Want zonder degelijk alternatief voor de Europese luchtvaart, zullen tickettaksen de afstand tussen Europeanen zoals u en ik alleen maar vergroten. Een verenigd Europa kan enkel bestaan als mensen uit verschillende lidstaten elkaar makkelijk kunnen ontmoeten. Kleinere reistijden stimuleren de internationale handel en vergroten de culturele uitwisseling.
Hoewel je politici van de jaren ’80 en ’90 veel kan verwijten, waren ze wel ambitieus. Frankrijk legde in die twee decennia de hand aan een schitterend netwerk van hogesnelheidslijnen die vandaag nog steeds het zuiden met het noorden en het oosten met het westen verbinden. In 1994 werd de Kanaaltunnel geopend en dankzij al die ingrepen zijn Londen en Parijs vandaag maar 1,5 tot 3 uur van ons verwijderd.
Ik mis die ambitieuze politici, want vandaag moeten we het stellen met meer taksen als oplossing voor grote problemen. Het lijkt er zelfs op dat Europese landen in een geglobaliseerde wereld steeds meer terugvallen op zichzelf. De Europese droom is dood. Miljoenen Europeanen efficiënt en milieuvriendelijker verbinden, behoort niet meer tot de prioriteiten. Nochtans kan het en de technologie bestaat. Laat ons afstappen van het hopeloos verouderde spoornet en verder kijken dan een klassieke hogesnelheidslijn. Uitgerekend de Duitsers bouwden in Shanghai een magnetische spoorlijn waarop de zwevende trein snelheden haalt van meer dan 450 km/u. Een rit naar je bestemming, 30 kilometer verder, kost maar 8 minuten van je haastige leven.
De kost is niet min. Maar met 11 miljoen euro per kilometer doet de zweeftrein toch beter dan de Eurostar. De Kanaaltunnel kostte immers een slordige 80 miljoen euro per kilometer. Grote Europese steden verbinden zou dus met een gemiddelde afstand van 1000 km zo’n 11 miljard euro kosten per lijn. Dat is veel, maar het brengt ook op. Miljoenen mensen zullen er dagelijks gebruik van maken, net zoals ze vandaag per vliegtuig over onze hoofden scheren. Naast een Europees Parlement dat 2 miljard euro per jaar kost, is de zweeftrein pas écht investeren in de Europese democratie.
David Van Turnhout
De auteur is kernlid Liberales
