We leven in een volkomen geglobaliseerde wereld. Iets wat populisten maar niet kunnen begrijpen, laat staan verwerken. Hoe het ook zij, de notie dat het Avondland gegrondvest zou zijn op de Grieks-Latijnse oudheid en dat die oudheid een autonome beschaving zou zijn, als een deus ex machine, is te zot voor woorden. Quinn heeft met haar studie die onzinnige aanname voor eens en voor altijd ontzenuwd. Recensie door Enno Nuy.

Bijna een eeuw geleden betoogde de pro-nazi jurist Carl Schmitt dat alle politiek draait om het onderscheid tussen vriend en vijand. De vermeende dreiging van "genderideologie" biedt een gemakkelijk, kant-en-klaar doelwit voor de populistische aspirant-autoritairen van vandaag. Net als ras en immigratie is gender een handig splijtzwam om kiezers te verdelen, polarisatie aan te wakkeren en de sociale cohesie te ondermijnen.

Wachsmann kijkt enerzijds naar de microkosmos van de kampen, gezien door de ogen van hen die er verbleven en anderzijds naar de plek die de Kampen innamen in het totale terreurnetwerk van de nazi’s. Eerst beschrijft hij de naziterreur vanaf 1933, het jaar waarin Hitler (1889-1945) Reichskanzler werd. Ik blijf me verbazen over het gemak waarmee duizenden en nog veel meer jonge mannen bereid waren geweld te gebruiken tegen medeburgers. Recensie door Enno Nuy.

In de nacht van 9 op 10 november 1938 vond in nazi-Duitsland de Kristallnacht plaats, waarbij heel wat Joden werden gedeporteerd en vermoord. Negen decennia later kon niemand precies voorspellen wat er zou gebeuren toen de regering-Trump de deportatie van illegalen tot haar basisbeleid maakte, met de inzet van de Nationale Garde in Los Angeles en Washington – steden die beschouwd zouden moeten worden als ‘trainingsgebieden voor ons leger’ en ‘oorlogsgebieden’.

In zijn bekende essay Two concepts of liberty (1958) gaat Isaiah Berlin in op de moeilijke verhouding tussen liberalisme en communitarisme. Bij klassieke liberalen staan het abstracte individu en zijn rechten centraal. Onvervreemdbare rechten beschermen het individu tegen zijn omgeving : tegen de staat, tegen de meerderheid en tegen de massa. De vraag stelt zich of deze individuele rechten niet in verdringing komen wanneer men waarde hecht aan noties als gemeenschap, culturele traditie en natiestaat. Recensie door Dirk Verhofstadt

En wat nu? het nieuwe boek van Dominique Willaert, gaat verder dan analyse. Het is een oproep tot actie én een uitnodiging tot luisteren naar elkaar, naar de verhalen achter de cijfers, naar de mensen achter de slogans. “Vroeger wisten de Democraten wat er in ons land leefde en namen ze de juiste beslissingen. De mensen die nu in Washington zitten, hebben elke voeling met ons verloren.” Het is een sentiment dat de auteur in talloze gesprekken herkent. Recensie door Dimitri De Smet.

Tariefoorlogen worden vaak gerechtvaardigd als noodzakelijk om banen in de maakindustrie te beschermen of terug naar eigen land te halen en om de nationale veiligheid te verbeteren. Maar volgens nieuw onderzoek leiden deze conflicten tot een ander gevolg dat grotendeels over het hoofd wordt gezien: vervuiling. Wanneer mondiale toeleveringsketens gedwongen worden tot inefficiënte omwegen, neemt de CO2-uitstoot toe.

De tendens van deze tijd is illiberaal en antidemocratisch. Het zijn liberalen, samen met liberaal-democratische bondgenoten, die de strijd moeten blijven voeren tegen onrecht en tegen aanvallen op de trias politica. Zeker wanneer politici onder liberale vlag de vrijheid van vereniging willen inperken, moeten we daar helder en ondubbelzinnig over zijn. Liberalen zíjn antifascisten.