Na het bombardement op Dresden verwijderde Klemperer alle Davidsterren van zijn kleren terwijl hij en Eva liepen in de richting van de Amerikaanse frontlinie. Ze trokken door Beieren, sliepen in schuren en af en toe bij oude vrienden. Toen de oorlog voorbij was, zwierven hij en Eva rond op zoek naar normaliteit, maar beseften dat ze naar huis wilden. Op 10 juni 1945 zetten ze voet aan wal in Dresden, klaar om hun leven als Duitsers weer op te bouwen. Recensie door Greg Brozeit.

Klemperer begreep de bedreiging die het nazisme voor hem als Jood en anderen zoals hem vormde. Hij besefte in april 1933 dat hij "nu... overgeleverd was aan een willekeurige macht". Binnen twee jaar werden de bedreigingen steeds tastbaarder: "Ik verwacht dat ons huisje op een dag in brand zal worden gestoken en ik doodgeslagen zal worden." Minder dan drie maanden nadat Hitler aan de macht kwam, was hij "bijna gewend aan de situatie van rechteloosheid". Recensie door Greg Brozeit.

Hoe kan men het illegale gedrag van Trump stoppen? Of wat als Trump rechters ongehoorzaam is? Voor velen is dit een constitutionele crisis, waarbij ze zich zorgen maken dat rechters, als laatste bolwerk van de democratie, geen instrumenten meer hebben om de presidentiële macht te in te perken. Maar nog erger: terwijl lagere federale rechtbanken bereid lijken zich tegen de president te verzetten, lijkt het Hooggerechtshof, met drie van zijn benoemingen, niet bereid zich te verzetten.

Onderwijs wordt aan beide zijden van het ideologische spectrum, een instrument van macht in plaats van een ruimte van vorming. De universiteit, ooit bastion van nuance, verwordt tot slagveld van identiteit. En de digitale wereld doet de rest: algoritmes bevestigen wat we al denken en leveren ons over aan echo­kamers waarin twijfel als zwakte geldt. De vrijheid van denken verdwijnt niet met één wet of één machtsgreep. Ze verdampt langzaam.

Alles begint met een correcte interpretatie van ons politiek landschap. Partijen plaatsen op een links-rechts-as voelt kunstmatig. Vandaag speelt politiek zich veel meer af langs de progressief–conservatieve as, een perspectief dat eerlijker, actueler en relevanter is voor kiezers. Het laat partijen toe hun economische agenda opnieuw vorm te geven en tegelijk duidelijk te maken dat deze doelen naadloos kunnen samengaan met sociaal progressieve waarden.

Loobuyck weet op een zeer heldere en bevattelijke manier de oorzaken van het wij-zij-denken bloot te leggen en biedt door zijn inzichten over het combinatiedenken ook uitwegen om op een constructieve manier met tegenstellingen om te gaan. Het boek is doorspekt met talloze zeer herkenbare, goed gekozen voorbeelden die de theorie zeer toegankelijk maken voor een breed, geïnteresseerd publiek. Recensie door Eric Lancksweerdt.

Er liggen nu voorstellen ter tafel die aan het grootste deel van de bevolking vraagt om voor de privileges van de happy few te betalen in de vorm van btw-verhogingen, indexsprongen en pensioeninleveringen. Die maatregelen, als ze doorgang vinden, zullen het vertrouwen van de bevolking in de eerlijkheid van de begrotingsoperatie volledig ondermijnen. Zo zal ook het vertrouwen in de politiek verder geërodeerd worden.