We leven in een tijd van racificatie: tot kwesties van “ras” maken wat daar in feite niets of weinig mee te maken heeft. Racificatie heeft vaste voet aan de grond gekregen op de campussen op Amerikaanse universiteiten en het “no-platformen” van sprekers vanwege vermeend racisme is daar nu een ware plaag. Helaas heeft dit ook repercussies voor de rechtspraktijk. De veroordeling van Geert Wilders door de rechtbank wegens, onder andere, aanzetten tot discriminatie op grond van “ras” is daarvan een voorbeeld.