Wim de Wagt brengt een verhaal van sterke politieke figuren die schipperend tussen ideaal en realiteit een betere wereld pogen te realiseren en dan dient men daaronder, in de nasleep van een vernietigende oorlog, vooral te verstaan het bewerkstelligen van een duurzame vrede door een nauwere samenwerking. Voor de Fransen, met als centrale persoonlijkheid Aristide Briand, was dat in de eerste plaats een politieke samenwerking, voor de Duitsers met Gustav Stresemann, een economische. Recensie door Hendrik Vanmassenhove.