All in Boeken
Overbevolking is eerder een onzichtbare olifant in de kamer: een onzichtbaar maar ontstellend groot probleem. En als het onderwerp wel eens ter discussie wordt gesteld, loopt die stuk op taboes zodat het probleem immuun wordt voor rationele discussie. Recensie door Floris Van Den Berg
Met zijn boek ‘Overheid plus markt. Het beste van twee werelden’ raakt de auteur een bij uitstek liberaal thema aan. Hoeveel overheid laten we toe en wat als we de markt te vrij laten? Het is een eeuwenoude discussie tussen klassieke en sociale liberalen. Het is een aanrader voor wie begaan is met een goed functionerende overheid, een krachtige economie en een efficiënt sociaal zekerheidssysteem. Maar in het bijzonder ook voor wie begaan is met de liberale ideologie. Daarom verkozen we het tot Liberales-boek van het jaar.
Niet geheel onverwacht eindigt en begint het boek met de heersende coronacrisis. Als regeringsleider en staatsman deed Mark Rutte het in het voorjaar van 2020 niet zo slecht ten opzichte van andere Europese landen. Naarmate de pandemie bleef duren, kwam ook Rutte wel eens onder vuur te liggen. Recensie door Peter Laroy
De dendroklimatologie liet zien dat de klimaatopwarming in de twintigste eeuw een unieke gebeurtenis was en daarom vermoedelijk geen natuurlijk verschijnsel. Verontrustend en woestmakend is de beschrijving van Trouet van de schandalige pogingen van de Amerikaanse senatoren Inhofe en Barton (beiden conservatieve Republikeinen) om de opwarming van de aarde vooral niet te wijten aan menselijke activiteit. De klimaatontkenners deinsden er zelfs niet voor terug E-mails van wetenschappers te stelen… Recensie door Enno Nuy
Kernlid Jan-Willem Geerinck las Michael Sandels ‘De tirannie van de verdienste’, een boek dat zich afvraagt of we onze talenten puur en alleen aan onszelf te danken hebben; welk soort maatschappijmodel we in de toekomst willen; wie we daar als ‘makers’ en wie we als ‘graaiers’ moeten beschouwen; en wat de gevolgen zijn van de verschuiving van een klassenmaatschappij naar een klasseloze maatschappij. Jan-Willem volgt Sandel in zijn voorstel om arbeid te herwaarderen en andere accenten te leggen in het heffen van belastingen.
De verheerlijking van bepaalde menselijke waarden als ‘natuurlijk’ verleent ze echter geen enkele zekerheid of noodzaak. Een dergelijke voorstelling van zaken, of het nu om de progressieve zaak van mensenrechten of de conservatieve zaak van sociaal darwinisme gaat, kun je altijd pareren met de vraag: over welke natuur heb je het eigenlijk? Recensie door Enno Nuy
Kiest men definitief voor het isolationisme en protectionisme van Trump met alle kosten die daaraan verbonden zijn of keert men terug naar een enigszins achtenswaardige natie die de democratie omarmt en haar bijna als heilig voorgestelde instituties weer in ere herstelt, het Congres en de Senaat. Recensie door Enno Nuy
Fourest droomt van fluïde identiteiten, vrije seksualiteit en het transculturalisme van een ‘sociéte métisse’, wat volgens haar diametraal staat tegenover een identitair links dat zich voedt met conflicten, elke minderheid opsluit in haar eigen vakje en zich uitslooft in slachtoffercompetitie en eindeloze antagonismes. Recensie door Nick De Clippel
Maar individuele emancipatie is een illusie, en individuen worden steevast tegen elkaar uitgespeeld door ‘the powers that be’. Met als gevolg dat gelijkwaardigheid op de helling kan komen te staan en ongelijkheid straks weer steil kan toenemen. Niets is ooit definitief verworven. Recensie door professor Paul Verhaeghe
De Oostenrijkse school is van onschatbaar belang voor het liberalisme. Haar stichters en opvolgers legden een economische basis die later zelfs door conservatieve leiders zoals Thatcher en Reagan werd opgepikt. Peter Laroy las ‘The Marginal Revolutionaries’, waarin auteur Jannek Wasserman een kroniek schetst van deze uitzonderlijke groep denkers.
Kernlid Jan-Willem Geerinck las ‘The Madness of Crowds’ van Douglas Murray en vraagt zich af of hij zich vandaag nog wel progressief kan noemen. Het huidige progressieve klimaat wordt namelijk overschaduwd door het intersectionalisme, dat bijvoorbeeld alle mensenrechten onlosmakelijk aan elkaar verbindt. Maar mensenrechten botsen maar al te vaak, schrijft Jan-Willem. Kijk maar naar het recht op vrije meningsuiting.
De wereld van de auteur is hier de wereld van het kapitalisme – eigenlijk moet ik nu al zeggen nepkapitalisme - zoals die er vandaag uitziet. Aan ons lezers dus om deze wereld van de auteur te interpreteren en er de lessen uit te trekken die ons aanbelangen. Dat kunnen we beter dan ooit want vandaag worden de tellers, omwille van de Corona-crisis, opnieuw op nul gezet. Recensie door Rudi Collijs
